Strandagergård
Anne Lyngbye Melsen heeft altijd al op een landgoed met paarden willen wonen, en die droom kwam uit in 1991 toen ze de kans kreeg Strandagergård bij de Sont te kopen.
‘Strandagergård is een paardenboerderij, precies waar ik van droomde, maar ik ben nog meer gericht op de tuin. Ik heb altijd van oude boerderijen gehouden met een tuin die veel hoekjes heeft, zodat je hem steeds anders kunt ervaren, afhankelijk van waar je bent,’ zegt Anne Lyngbye Melsen.
5000 m² tuin
In de loop der jaren is de 5000 m² grote tuin ingrijpend veranderd: Er is ongeveer 100 m² aan terrassen aangelegd, een oranjerie van 49 m² en niet te vergeten een spectaculaire rozentuin van 900 m².
Die laatste bleek wel een uitdaging toen Anne hem besloot aan te leggen. Dat vertelt tuinarchitect Ellen Bundgaard, want zij kreeg een telefoontje van Anne toen de tuin niet helemaal uitpakte zoals gehoopt.
‘“Ik bak er niets van – mijn nieuwe rozentuin lijkt wel een kwekerij, en dat is niet de bedoeling,” zei Anne Lyngbye toen ze me in juli 2009 voor het eerst belde,’ herinnert Ellen Bundgaard zich, die daarna met Anne een nieuw plan voor de rozentuin uitwerkte.
Oranjerie, vijver en rozenbogen
Ze werden het erover eens dat de tuin symmetrischer moest worden ingericht, en dat er misschien wat andere planten met de rozen afgewisseld moesten worden, met als resultaat aangelegde paden en perken met kasseien en granietsplit, omgeven door lage heesters.
Er moest ook een oranjerie komen en een vijver met een fontein, en nog een kruising in de tuin met een metalen paviljoen met rozenbogen als in- en uitgangen – en allemaal klimplanten.
De rozentuin
De meeste rozen die Anne al geplant had, zijn hergebruikt, aangevuld met siergrassen, bloeiende struiken en vaste planten.
‘De rozentuin bestaat hoofdzakelijk uit verschillende roze en witte rozen, die contrast krijgen van ranke, hoge blauwe riddersporen, veel blauwe lavendel die ook geurig is, en natuurlijk de blauwe regen aan de rekken. Bruidssluier vind je hier ook, en veel vaste planten in roze en paarse tinten. Ik vind het altijd fijn dat ten minste een deel van de tuin een romantische uitstraling heeft, met veel geuren en kleuren,’ zegt Anne.
‘Er was een perk waar de rozen niet wilden gedijen, en daar hebben we pioenrozen in gezet. De grote vlinderstruiken bloeien in tinten wit en blauw en je staat er versteld van hoeveel vlinders erop afkomen. In de nazomer en de herfst geven de witte, sierlijke herfstanemonen bijna licht in de schemering.