Rune stapte uit de alledaagse hectiek en verruilde een 2,5-kamerappartement voor een landhuis van 500 m²

Dit is een koopje

Zelf woonde hij in een 2,5-kamerappartement in Kopenhagen toen het huis op Djursland te koop werd aangeboden. Geboren en getogen in een dorpje op ongeveer 40 kilometer van zijn nieuwe woonplaats kwam Rune op zijn 18e toevallig op Bollegård op een feestje van een neef.

‘Ik dacht toen: hier wil ik ooit wonen. Daarna vergat ik het totaal, maar toen ik hoorde dat het te koop was, ging ik er met een paar vrienden naar kijken – en we waren verkocht. Het is moeilijk niet verliefd te worden op de plek als je hem eenmaal gezien hebt,’ zegt de 38-jarige huiseigenaar.

‘Als je uit Jutland komt, zoals ik, kun je het ook waarderen dat je een appartement van 80 m² in Kopenhagen kunt ruilen voor meer dan 500 m² midden in de natuur. Dat is krankzinnig. We hebben 3,8 miljoen kroon (een half miljoen euro, red.) voor het huis neergeteld, en als je de prijzen van Kopenhagen gewend bent, is dat een koopje.’

Uit het hamstermolentje

In de tuin heeft Rune al de eerste appelbomen geplant, en er ontkiemen aardappelen, erwten en ander groen. In de spar heeft een uil zijn intrek genomen in de pas geplaatste uilenkast, en er worden regelmatig edelherten, hazen en af en toe een das in de buurt gezien. De plek is vredig, en zoals de nieuwe eigenaar het uitdrukt gingen zijn schouders omlaag, nadat het adres in de stad was verruild voor het plattelandsleven.

Het is echter niet een en al idylle, en zo’n grote plaats overnemen is hard werken. Hoewel het grootste deel van de woning in redelijke staat was, was er achterstallig onderhoud, en een likje verf was geen overbodige luxe. De vorige eigenaar had op het terrein een bed & breakfast uitgebaat, en een paar maanden na de overname deden ook de nieuwe eigenaars de deur open voor verhuur.

‘Van meet af aan wilden we de plek waarde voor meerdere mensen geven. We willen een vrijplaats creëren voor onszelf, maar ook voor anderen, waar je uit het hamstermolentje kunt stappen, relaxen en contact maken met de natuur,’ zegt Rune.

‘Als je zoveel ruimte hebt als wij, is het zonde om die niet met anderen te delen.’

Meer dan een plek om te slapen

Op Bollegård kunnen gasten boeken voor één nacht of voor een langer verblijf, en in een idyllisch hoekje van de tuin staat een fijne glampingtent klaar voor gasten die liever buiten slapen. Bovendien is het mogelijk om van alles te huren en te doen, van conferenties tot familiefeesten tot yogaretraites.

‘We hebben een plek voor iedereen gecreëerd. Maar het is duidelijk dat we gasten willen die meer zoeken dan alleen een bed om in te slapen. We hebben al stellen gehad die elkaar in onze glampingtent een aanzoek deden, stellen op huwelijksreis en kunstenaars en schrijvers die hier weken achtereen verbleven om aan toneelstukken, boeken of schilderijen te werken,’ zegt de blije eigenaar.

Duurzame inrichting

Om in Bollegård te komen, moet je een heel eind het platteland op rijden voor je het dorpje Hevring bereikt. Hier, midden in het vlakke Deense landschap, staat het huis met zijn statige witte voorgevel fier overeind.

Achter de witgekalkte muren vind je 15 kamers, vier badkamers, drie keukens, twee houtkachels en verschillende knusse hoekjes, balkons en terrassen. In de pas gerestaureerde hal word je begroet door een kunstwerk van een onbekende kunstenaar dat in 2008 in Peking gekocht werd, een mooie oude secretaire, de vleermuisstoel van OX Denmarq, een dierenhuid uit Groenland en een lamp uit het plaatselijke antiekwinkeltje.

En dat kenmerkt de stijl: dat vondsten van de rommelmarkt gemengd worden met designmeubelen, dat de muren vol hangen met eigenzinnige kunstwerken en dat er overal interessante voorwerpen, snuisterijen en sculpturen staan.

‘We zijn allebei erg bezig met duurzame inrichting. Dus oude designklassiekers, zoals Kaare Klint, Erik Jørgensen en Werner Panton, maar ook gewoon veel recycling en restauratie van oude, versleten meubels die geschilderd en opnieuw bekleed zijn,’ zegt Maiken Meedom Andersen, die niet alleen timmervrouw is maar ook kleermaker.

Uitdagend interieur

Maiken heeft de glampingtent in de tuin geregeld, en op dit moment verbouwt ze een oude caravan, die gasten binnenkort ook kunnen huren. Samen met haar vroegere collega en nu mede-eigenaar, Rune, heeft ze geholpen bij de inrichting van de vele vertrekken.

‘We hebben met veel gevoel en energie gezocht naar precies de juiste voorwerpen om sfeer en ervaringen te creëren voor de bezoekers. We hebben bijna geen geld uitgegeven aan de inrichting, maar we zijn naar de kringloop gegaan, er stonden hier ook al wat spullen. Verder hebben we nog wat gekregen van vrienden en kennissen. Je kunt stijl wel kopen, maar het is leuker om iets te maken met goedkope tweedehandsjes,’ zegt ze.

‘We zijn het er helemaal over eens dat het een plek moet zijn waar je gewoon kunt ontspannen en genieten. Dat het niet te chic moet zijn, maar een plek waar alles kan. Waar het gezellig en huiselijk is, maar waar je je ook moet verhouden tot wat er in de kamers gebeurt. Het moet uitdagend zijn en niet te gepolijst, zodat je nieuwsgierigheid geprikkeld wordt en je je niet dood verveelt.’

Kunst direct op de muur geschilderd

Het lijdt geen twijfel dat Bollegård een interessante plaats is om te verkennen, niet in de laatste plaats vanwege de vele kunstwerken. En het is helemaal in lijn met de geschiedenis van de plaats. In de jaren 1970 was hier een vermaarde galerie annex cultuurcentrum, en tussen 1972 en 1975 exposeerden er 145 kunstenaars.

‘Op lange termijn kunnen we ons best voorstellen dat hier weer tentoonstellingen worden gehouden. We hebben veel oude foto’s van de buren van toen het een galerie was in de jaren 1970, en het ziet er zo gaaf uit. Maar we zijn er nog niet,’ zegt Rune.

Hoewel de galerie niet voor het publiek toegankelijk is, kunnen bezoekers er genieten van werken van Deense kunstenaars als Anders Morgenthaler, Arendse Krabbe en Morten Lykke. Aan de muren hangen ook talloze Inuit-werken uit de tijd dat Rune in Groenland werkte en woonde, en werken van zijn moeder, de kunstenares Bente Langhoff. Ze is echter niet het enige familielid van wie hier kunst te vinden is.

‘In een van de kamers heeft de zoon van mijn neef toestemming gekregen om een kunstwerk direct op de muur te schilderen. Hij was er lang mee bezig, en daarna hebben we er een lege lijst omheen getimmerd. Ik houd van dat soort dingen, en als ik ooit verhuis, zagen we het wel uit de muur,’ zegt Rune Langhoff Sørensen.