Een meubelcollectie van internationale topklassiekers
Sergei Sviatchenko is blij. De dag dat we hem in Viborg bezoeken, heeft hij net een e-mail gekregen dat hij een beurs ontvangen heeft van Statens Kunstfond, de Deense kunststichting.
– ‘Het gaat me niet eens zozeer om het geld. De grootste prijs is erkenning,’ zegt Sergei Sviatchenko – Deen, Oekraïner, vader, echtgenoot, opa, architect, kunstenaar, dichter, inwoner van Viborg, Beatles-fan, stijlicoon. Woorden die samen een collage vormen van een bijna 70-jarige man die een succesvol kunstenaar is.
– ‘Ik ben een architect die ook kunstenaar is. Allebei dus,’ zegt hij, en je gelooft hem als je de meubelcollectie van internationale topklassiekers ziet in zijn appartement en in de expositieruimte elders in Viborg.
Aan de muren van het appartement hangen voornamelijk zijn eigen werken: een paar olieverfschilderijen en overal vooral veel collages. Centraal in de woonkamer hangt een portret van zijn vader Evgenij Sviatchenko, hoogleraar architectuur en een charismatische persoon, zegt zijn zoon, die een bijzondere zachtheid in zijn stem krijgt als hij over hem praat.
In de architectonische voetsporen van zijn vader
– Mijn vader was een zeer getalenteerd architect en het voelde vanzelfsprekend om in zijn voetsporen te treden. Ik ben in Kyiv gepromoveerd in de architectuur, maar ook toen werkte ik al met collages,’ zegt de man die door het tijdschrift Euroman is uitgeroepen tot een van de best geklede mannen van Denemarken. Dat snap je ook wel als je Sergei ziet, met zijn altijd goed gestrikte stropdas en verkorte broeken.
Zijn consequente stijl bracht Paul Smith ertoe speciaal voor hem een gesigneerd pak te maken, en hij heeft zelf collecties ontworpen voor bekende modemerken. Goed gekleed zijn is een belangrijk deel van zijn persoon.
Een vrije Deense cultuur
Het gezin verhuisde in 1990 naar Denemarken. Het was na de val van de Muur, en ze zochten een vrijere cultuur.
– Mijn gezin en ik hebben geluk gehad. We hebben altijd werk gehad, en we waren heel blij toen er in 2000 vijf zware brieven in de brievenbus vielen. We hadden onze paspoorten gekregen en mochten ons Deens noemen, zegt Sergei.
De werkelijkheid opnieuw in elkaar gezet
De collage is de kunstvorm waar hij vooral mee heeft gewerkt.
– Ik probeer een verhaal te vertellen met de beelden die ik maak. Uit een constructie knip ik een deconstructie, die dan weer een reconstructie wordt. Ik neem iets uit de realiteit en maak er iets
nieuws van, zegt hij.
Zijn serie ‘Less’ draait om het gebruik van zo weinig mogelijk effecten. Een afbeelding mag uit niet meer dan twee of drie knipsels bestaan en wordt daarmee teruggebracht tot de essentie. Het vergt precisie, en de moed om te weten wat je wilt. Zo ontstaan er surrealistische beelden met verwijzingen naar Dalí, Magritte en Max Ernst. Soms grotesk en soms met een meer humoristisch resultaat.
Later, als we het oude stadhuis van Viborg binnengaan, bezoeken we een aantal ruimtes waar nu honderden van zijn werken zijn ondergebracht. In een van de ruimtes zit hij graag te knippen aan het bureau waarop foto’s staan van de Beatles, als toeschouwers.
Uit de speakers klinkt vaak muziek van de grootste bands uit de jaren 1960, waaronder de Beatles, en aan de muur hangt een foto van het gezin waarop hij ze over het beroemde zebrapad in Abbey Road in Noord-Londen laat lopen, net zoals de Beatles dat deden op het album Abbey Road.
Een expressionistisch atelier
Sergei Sviatchenko is een bekendheid in Viborg. Hij wordt enthousiast begroet, of we nu op straat lopen of lunchen in een van de plaatselijke cafés waar momenteel een tentoonstelling van zijn werk te zien is.
Later lopen we via de binnenplaats van een fietsenwinkel naar zijn atelier. Daar schildert hij vooral in olieverf, en dat gaat er expressionistisch aan toe.
Schoenen, vloer, muren en gootsteen getuigen van die heftigheid. Maar onder de schilders- kiel zit nog steeds die stropdas. Zoals het een heer betaamt.