© Birgitta Wolfgang Bjørnvad

In dit winderige huis is over elke vierkante meter nagedacht

Vanaf de weg lijkt het kleine huis niet veel. Maar als je binnenkomt, word je verrast.

Een klein winderig huis met heel veel warmte

Op de verste klif hebben Gitte en Lasse een uniek huisje gebouwd, waar over iedere vierkante meter is nagedacht en waar elke ruimte vervuld is van gastvrijheid en warmte, zodat je er het liefst voor altijd zou willen blijven. De grootsheid van de natuur speelt hierbij ook een rol.

De eerste verdieping is ingericht als een grote en ruime leefruimte, waar je ten volle van het uitzicht kunt genieten. De eetkamerstoelen zijn zo gekozen dat ze zowel binnen als buiten kunnen staan. De bewoners kunnen alleen de voordeur naar de straat openzetten, omdat het anders vreselijk gaat tochten en er deuren en ramen kunnen sneuvelen.

© Birgitta Wolfgang Bjørnvad

Een dorp in het uiterste noorden van Denemarken

Helemaal in het noorden van Denemarken, op het meest westelijke puntje, ligt het plaatsje Lønstrup – een oud vissersdorp dat sinds de jaren 1970 bevolkt wordt door glasblazers en andere kunstzinnige zielen die er echt hun stempel op hebben gedrukt.

Hier geen brede stranden en grote, luxe zomerhuizen, maar kleine scheve huisjes van rond de 20 m2 die dicht op elkaar gepakt op de steile hellingen van de duinen liggen. In het verleden waren het de mensen uit het naburige Hjørring die op hun fiets sprongen en naar Lønstrup reden om daar kleine huisjes te bouwen met wat ze maar konden vinden en op hun fiets of paard-en-wagen konden vervoeren.

De natuur regeert

De huisjes van toen zijn allang verdwenen in zee en de moedige bewoners die zich hebben laten verleiden door het mooie uitzicht en nu aan de buitenrand hebben gebouwd, beseffen dat hun huizen ooit hetzelfde lot zouden kunnen ondergaan. In Lønstrup regeert de natuur, en die is even wild en meedogenloos als mooi en betoverend.

Lees ook:

Et licht stroomt de kelder binnen via het glas in de vloer erboven.

© Birgitta Wolfgang Bjørnvad

Een verrassend huisje

Juist op deze plek hebben Gitte en Lasse een huis gebouwd, dat met zijn zilvergrijze houten gevel haast versmelt met de natuur. Vanaf de weg lijkt het niet veel, maar binnen heb je overal een fantastisch uitzicht op de golvende horizon van de Noordzee.

‘Het huis moest zo’n houten blokje worden, dat vanaf de weg niets bijzonders lijkt en opgaat in het landschap en zich dan binnen opent richting de prachtige natuur – totaal anders dan de oude huisjes, die met hun rug naar de zee stonden om ze te beschermen tegen weer en wind,’ legt Gitte uit.

Lasse vult aan: ‘Het huis is geïnspireerd op de oude reddingshuisjes langs de westkust. Die waren heel stevig, want ze hadden geen rechte hoeken, dus ze braken de wind.’

Wind speelt een grote rol

Als je net als Gitte en Lasse helemaal aan de buitenrand wilt bouwen, dan moet je kunnen omgaan met de wind. Daarom is de uitwendige constructie van het huis, die uit 9500 spaanplaten bestaat en qua vorm geïnspireerd is op mansardedaken, zo opgebouwd dat alles niet meteen losraakt bij harde wind.

‘De hoeken zijn zo gemaakt dat ze niet klapperen in de wind. Alles is vastgezet, net als op een boot, en het huis is ook nog eens tegen de wind in geplaatst, zodat die er geen vat op kan krijgen,’ verklaart Lasse.

Overal in huis zijn slimme maatwerkoplossingen bedacht, zoals deze hoekbank die kan worden omgetoverd in een tweepersoonsbed als de kinderen van Gitte en Lars op bezoek komen. Aan de muur hangt kunst uit een galerie in de buurt, en de trolley en de kast staan allebei vol met keramiek van lokale kunstenaars.

© Birgitta Wolfgang Bjørnvad

Een huis met multifunctionele meubels

Naast weer en wind moesten ze ook rekening houden met de bouwvoor- schriften voor de omgeving, die het aanzien en de historie van deze unieke plek moeten beschermen en bewaren en die onder meer gaan over hoe groot je mag bouwen. Het stel mocht een huis van 39 m2 bouwen, dat ze met het toilet erbij konden uitbreiden naar 43 m2. Toen ze ontdekten dat ze een kelder mochten bouwen, kwamen ze uit op een huis van 86 m2. Het interieur van dit gezin met volwassen kinderen, aanhang en geregeld gasten, vroeg om slimme ideeën.

‘Vanwege het beperkte aantal vierkante meters moesten we effectief omgaan met de ruimte die er wel was. Het was echt de kunst van het mogelijke,’ aldus Lasse, die met dit huis een oude jongensdroom kon verwezenlijken en allerlei maatwerkoplossingen heeft ontwikkeld.

Op de begane grond, met de keuken, badkamer, eetkamer en woonkamer, bedacht hij een hoekbank die kan worden uitgetrokken tot een tweepersoonsbed. In de kelder ontwierp en bouwde hij een bed dat je kunt opklappen tegen de muur als je het niet gebruikt, en een trap die heel weinig ruimte inneemt, zodat er naast de slaapkamer ook een tv-kamer, werkkamer, badkamer en opslagruimte in diezelfde kelder zijn.

‘Ook naast de oplossingen die Lasse heeft ontwikkeld, hebben we gekozen voor meubels met meerdere functies, die zowel binnen als buiten te gebruiken zijn. Zo zijn onze eetkamerstoelen ook tuinstoelen en kunnen daarnaast de tafels binnen en buiten gebruikt worden. We hebben in dit huis gewoon geen plek voor spullen die alleen maar in de opslag staan,’ vertelt Gitte.

Lees ook:

Vanuit de twee ligstoelen heb je een fantastisch, vrij uitzicht over de Noordzee.

© Birgitta Wolfgang Bjørnvad

Kleurenpalet weerspiegelt de natuur

Behalve alle vondsten waarmee ze optimaal gebruikmaken van de ruimte, heeft het stel ook nagedacht over stilistische keuzes en het materiaalgebruik in het interieur, dat qua kleur een afspiegeling vormt van de natuur rond het huis.

‘Het verbaast me hoe goed de natuur eigenlijk is in het harmoniseren van kleuren. Als ik naar buiten kijk, zijn er geen kleuren die eruit springen of een plek waarvan ik denk “goh, daar hebben ze de plank misgeslagen”. Dat gebeurt niet! Alles in de natuur is zo harmonieus, of het nu gaat om een zonsondergang of de kleuren van de zee. Ze zijn elke keer perfect en afgestemd op zonnig of bewolkt weer. Door het grote raam met uitzicht op zee hebben we een levend kunstwerk dat elke dag verandert, en zo ruig als het op sommige dagen is, zo zacht en pastelkleurig kan het op andere dagen zijn. Ik denk weleens aan de Skagenschilders – ik kan me zo goed voorstellen dat ze een beetje de kolder in hun kop kregen van het dagelijks kijken naar de natuur. Je wordt positief beïnvloed, maar soms ook overweldigd door de schoonheid van de natuur,’ aldus Gitte.