© Birgitta Wolfgang Bjørnvad

Eén blik in Jens-Peter's vakantiehuis en je wilt meteen een roze bank

‘Mijn vakantiehuis moet een schoolkamp zijn’, zegt de vooraanstaande curator en kunstverzamelaar Jens-Peter Brask. Hij verbouwde een vervallen vakantiehuis aan de Deense kust tot een eigenzinnige schatkamer vol kunst – binnen en buiten.

Wat is nou eigenlijk een vakantiehuis?

De nieuwe exemplaren die aan de kust verrijzen, zouden net zo goed permanente woningen kunnen zijn – volledig geïsoleerd en ingericht op zowel winterse stormen als zwoele zomernachten. Maar voor curator, kunstverzamelaar en spreker Jens-Peter Brask moet een vakantiehuis vooral pretentieloos zijn. Een vrijplaats voor verdieping en vrolijkheid.

  • Ik wil graag een soort schoolkamp creëren voor mijn familie en vrienden. Een ontspannen plek, waar binnen en buiten lekker veel ruimte is en waar je overal je tentje kunt opzetten of in de logeerkamer kunt blijven slapen als je iets te diep in het glaasje hebt gekeken. Ik houd van de ochtend en het ontbijt na een gezellige avond, lacht Jens-Peter. De kleurrijke Aziatische parasols heeft hij dan ook expres gekocht om de informele sfeer te benadrukken.

Het was eigenlijk toeval dat dit huis van hem werd, dankzij een ontmoeting met topmodel Lykke May.

  • Ik zag Lykke op de Enter Art Fair, waar ze galerie The Hold vertegenwoordigde, en vertelde haar dat ik op zoek was naar een vakantiehuis. Toevallig had zij net dit huis te koop gezet, waar ze een tijdlang had samengewoond met een van mijn favoriete kunstenaars, Julian Schnabel. Lang verhaal kort: ik reed naar het huis, pakte de sleutel van de geheime plek, we onderhandelden over de prijs en toen had ik opeens een vakantiehuis, vertelt Jens-Peter.

Als eigenaar van een van de grootste kunstcollecties van Denemarken begon hij meteen na te denken over wat er aan de wanden en op de vloer moest komen. Maar eerst moest er nog worden verbouwd. En dat ging niet vanzelf. Het huis stamt uit 1972 en had wat achterstallig onderhoud. Er zat schimmel in de vloer en er hadden beesten aan de fundering geknaagd. Het huis werd dus flink onder handen genomen.

Jens-Peter veranderde niets aan de plattegrond, maar voegde bruikbare vierkante meters toe door bijna helemaal rondom het huis een breed terras aan te leggen. Daar kun je ’s ochtends heerlijk zitten en eventueel gebruikmaken van de buitendouche. En ’s avonds kun je aan de andere kant van het huis bij de buitenhaard de zon zien ondergaan.

Het huis had ook een nieuwe keuken nodig, en de keuze viel op een zwart exemplaar van Ballingslöv. De wanden van de leefkeuken zijn bekleed met Fins eiken, dat ook de achtergrond vormt voor de grote trots van het huis, die in de woonkamer staat: een boekenkast van Pools eikenhout.

  • Mijn vader is architect, en we hebben samen op de vloer van de woonkamer een tekening van de kast gemaakt op ware grootte. Ik wist ongeveer wat erin moest komen te staan, zoals glaskunst van John Kørner en Mexicaanse keramiek. Een televisie kwam er niet in, daar hebben we gewoon van afgezien, vertelt Jens-Peter.

In plaats van het flikkerende scherm zie je nu overal oogstrelende kunst. Van Eddie Martinez tot Michael Kvium, Maria Rubinke en Mikkel Westrup. Buiten hangen sculpturen in de oude bomen op het terrein, en op het houten terras staan er nog meer. Het was voor Jens-Peter heel vanzelfsprekend om zijn vakantiehuis te vullen met kunst – alles geselecteerd uit de meer dan 1000 werken die hij bezit.