Toen de eigenaren van een jugendstilvilla uit 1920 contact opnamen met de architecten Eivind Hanch-Hansen en Sverre Aaker Sondresen van het Noorse Ark-Tellus, vroegen ze hun of het mogelijk was hun oude huis te transformeren in een moderne woning.
‘Toen ik de villa voor het eerst zag, dacht ik dat het ondoenlijk zou zijn. Het huis was zo vaak verbouwd dat je de oorspronkelijke constructie nauwelijks meer herkende,’ vertelt Sverre.
De oorspronkelijke jugendstilbouwstijl met zijn organische, door de natuur geïnspireerde vormen was in de loop der jaren op de achtergrond geraakt. Zo waren er aan de achterkant van het huis een misplaatste erker en klassieke zuilen aangebracht. Maar toen de architecten beter keken, beseften ze dat het misschien toch mogelijk was om de originele constructie te herstellen en het huis op basis daarvan te moderniseren.
‘Het was niet alleen een cosmetische renovatie. De elementen die in de jaren 1980 waren bijgebouwd waren nagenoeg allemaal verrot en moesten verwijderd worden. De oorspronkelijke constructie was echter nog in goede staat. We begonnen daarom met alles wat later bijgebouwd was, te verwijderen, tot alleen de kelder en de karakteristieke, originele structuur over waren – pas toen gingen we met de binnenkant aan de slag,’ legt Sverre Aaker Sondresen uit.
De oorspronkelijke vormgeving van het huis, met twee ruime etages, een grote kelderverdieping en een klassieke dakconstructie met een hoge en spitse nok, bleef op die manier bewaard. Maar ook al wilden de architecten het huis in zijn oorspronkelijke staat herstellen, ze kozen er toch voor om de ingang aan de achterkant van het huis naar de zijkant te verplaatsen, waardoor er meer privacy ontstond aan de voor- en achterzijde. Bovendien wilden de eigenaren graag een grotere keuken, en dus werd besloten om het huis uit te breiden, zodat er aan de ene kant van de ingang een kantoor, en aan de andere kant een keuken geïnstalleerd kon worden.
Afgezien van deze uitbreiding is de oorspronkelijke indeling van de twee verdiepingen ongewijzigd. De grootste verandering is daarom waarschijnlijk de betere doorstroom tussen de verschillende kamers en de overstap van kleine vensters naar grote raampartijen – met name in de eetkamer, waar de glazen schuifdeur wel zes meter breed is.
‘Vroeger kon je door alle kleine kamers lopen, maar we hebben ervoor gekozen de gang af te sluiten, om meer rust te creëren in de woonkamer. De eetkamer, die nu de kern van het huis is geworden, begint bijna op het terras dat rondom het zwembad loopt en eindigt bij de lamp boven de eettafel,’ zegt Aaker Sondresen, terwijl hij het aantal stappen telt van de eettafel tot aan het terras. Het zijn er 30.
‘De eigenaren waren enigszins sceptisch toen we de muur tussen de eetkamer en de voortuin dicht wilden maken, maar wij waren er echt van overtuigd dat de lichtval veel mooier zou zijn als die alleen via het plafond en de grote ramen naar de achtertuin zou binnenkomen – en je kunt natuurlijk nog altijd in de woonkamer gaan zitten om van de voortuin te genieten,’ zegt Aaker Sondresen.
In de nok van het oude huis bevond zich ook nog een zolderruimte, maar die is verwijderd om meer dakhoogte en ruimte te creëren op de tweede verdieping, die nu op sommige punten wel vijf meter hoog is. ‘We hebben de plafonds van de kamers op de tweede verdieping opgehoogd om ze een extra dramatisch effect te geven. En we wisten dat een aantal kamers uitzicht hadden op het water, wat een goede reden was om dakkapellen te plaatsen,’ legt Aaker Sondresen uit.
‘We hebben het huis geen nieuwe vorm of profiel gegeven, maar wel een nieuwe inhoud, waardoor het een totaal andere uitstraling gekregen heeft,’ besluit de architect.
