Een appartement voor transformatie

We stappen binnen in een indrukwekkend appartement in de Kopenhaagse wijk Østerbro. Het heeft hoge plafonds, een fantastische lichtinval en uitzicht op de ambassadewijk aan de ene kant en het glooiende park Østre Anlæg aan de andere. Als je rondkijkt in het appartement, dat er tiptop uitziet, kun je je nauwelijks voorstellen dat het nog maar een paar maanden geleden één grote bouwplaats was. Else en Alexander Sillehoved waren net bezig met de afronding van een grote verbouwing in de wijk Frederiksberg toen Elses vader belde dat zijn bovenburen hun woning wilden verkopen.

Een prachtig klassiek appartement uit 1882 van 350 m² op een van de mooiste plekken van de stad. Die kans konden ze niet laten lopen, en ze lieten alles uit hun handen vallen om zich op een nog ingrijpendere verbouwing te storten. En ingrijpend was het. De muren bleken namelijk vol te zitten met lood, teer en andere gifstoffen, dus het hele appartement moest worden gestript tot op het metselwerk en alle vloeren werden verwijderd. En als je een volledig leeg canvas hebt en de mogelijkheid om de indeling precies zo te maken als je zelf wilt, waarom zou je dat dan niet doen?

• Allereerst hebben we de keuken verplaatst. Die bevond zich voorheen in het slaapkamergedeelte, maar nu hebben we een zone gemaakt met een keuken, eet- en woonkamer en leidt een lange gang naar de slaapkamers, badkamers en een grote multifunctionele ruimte, die we gebruiken als sport, leef- en speelruimte. Van hieruit leidt een trap naar de zolder, die toegang biedt tot een groot dakterras. Omdat alles was gestript, konden we deze nieuwe indeling maken en de leidingen verplaatsen enzovoort. Het was een enorm project, maar het is gelukt. De locatie van de keuken bepaalde het hele appartement, want de keuken is het hart van het huis en hier zijn we absoluut het vaakst,’ vertelt Else.

We stappen binnen in een indrukwekkend appartement in de Kopenhaagse wijk Østerbro. Het heeft hoge plafonds, een fantastische lichtinval en uitzicht op de ambassadewijk aan de ene kant en het glooiende park Østre Anlæg aan de andere. Als je rondkijkt in het appartement, dat er tiptop uitziet, kun je je nauwelijks voorstellen dat het nog maar een paar maanden geleden één grote bouwplaats was. Else en Alexander Sillehoved waren net bezig met de afronding van een grote verbouwing in de wijk Frederiksberg toen Elses vader belde dat zijn bovenburen hun woning wilden verkopen.
Een prachtig klassiek appartement uit 1882 van 350 m² op een van de mooiste plekken van de stad. Die kans konden ze niet laten lopen, en ze lieten alles uit hun handen vallen om zich op een nog ingrijpendere verbouwing te storten. En ingrijpend was het. De muren bleken namelijk vol te zitten met lood, teer en andere gifstoffen, dus het hele appartement moest worden gestript tot op het metselwerk en alle vloeren werden verwijderd. En als je een volledig leeg canvas hebt en de mogelijkheid om de indeling precies zo te maken als je zelf wilt, waarom zou je dat dan niet doen?

• Allereerst hebben we de keuken verplaatst. Die bevond zich voorheen in het slaapkamergedeelte, maar nu hebben we een zone gemaakt met een keuken, eet- en woonkamer en leidt een lange gang naar de slaapkamers, badkamers en een grote multifunctionele ruimte, die we gebruiken als sport, leef- en speelruimte. Van hieruit leidt een trap naar de zolder, die toegang biedt tot een groot dakterras. Omdat alles was gestript, konden we deze nieuwe indeling maken en de leidingen verplaatsen enzovoort. Het was een enorm project, maar het is gelukt. De locatie van de keuken bepaalde het hele appartement, want de keuken is het hart van het huis en hier zijn we absoluut het vaakst, vertelt Else.

Als je een appartement helemaal opnieuw opbouwt, kun je de stijl ook helemaal naar jouw zin maken. Maar in plaats van voor nieuw en modern te gaan, kozen Else en Alexander ervoor om zoveel mogelijk trouw te blijven
aan hoe de woning oorspronkelijk was bedoeld.

• Toen we het appartement kochten, had de woonkamer al wanden in twee tinten blauw en zilverkleurige panelen. Die originele elementen wilden we heel graag terugbrengen. Elke ruimte had ander sierstucwerk, maar we hebben geprobeerd de originele ornamenten te achterhalen en die in de hele woning terug te brengen.

Alexanders moeder, die ook op het gebied van interieur heeft gewerkt, liet hun een oud interieurboek zien over de appartementen in de Stockholmsgadebuurt, die in de jaren 1880 is gebouwd. Ze zagen dat de bekende Deense kunstenaar Axel Salto veel van de appartementen gedecoreerd had, en Alexander en Else gebruikten de foto’s in het boek om de kleuren, wandpanelen en gipsornamenten uit die tijd terug te brengen. Salto schreef over het decoreren van ruimtes dat hij ambacht tot kunst wilde verheffen en deze een boodschap wilde laten overbrengen: dat het kunstwerk ‘als een radiator in moderne huizen moet worden aangelegd, pas dan kun je spreken van functionalisme’(Nyt
Tidsskrift for Kunstindustri, januari 1932/biografiskleksikon.lex.dk). Naast de kleuren en wandpanelen hebben Alexander en Else ook de originele kachels, ivoren deurgrepen, ramen in de voorgevel en plafondrozetten behouden.

• Tijdens het hele proces hebben we erop gelet dat de vele charmante details van het appartement bewaard zouden blijven. Zo hebben we de deuren niet geschuurd, maar alleen geschilderd. Daardoor zie je soms een druipertje of wat putjes die zijn overgeschilderd, maar ik vind dat zulke details een huis juist zijn charme geven. De plafondrozetten zijn ook origineel, en de stukadoors moesten met een piepklein hamertje onder de rand werken om ze niet te eschadigen. Dat was heel veel werk,’ vertelt Else.

Voor veel mensen zou dit appartement het definitieve droomhuis zijn, maar Else en Alexander lijken een fascinatie voor transformatie te hebben en hebben alweer een potentieel nieuw verbouwingsproject op het oog.