© Mads Mogensen

Een huis dat meedenkt

Ten noorden van Kopenhagen heeft het echtpaar Sussan en Stevan Treshow een opvallend ambitieus huis neergezet. Slimme keuzes leidden tot een slimme woning – een huis met een goed geweten, en ook nog eens heel fraai.

Hier wonen twee creatieve filmmakers. Dat kan haast niet missen: het huis ziet eruit als een decor en er is nagedacht over elk woord van het manuscript. Sussan Treshow is filmproducent en haar man Stevan filmregisseur. Hier draait alles dus om beelden, stemmingen, gevoelens, licht en geluid. Het echtpaar denkt in mogelijkheden en alternatieven en kan fantastische ideeën omzetten in werkelijkheid. Het gezin, dat ook twee thuiswonende en twee uitwonende kinderen telt, woont sinds 2002 op deze plek in een huis van gas-beton uit 1958 van slechts 138 m2.

De trotse eigenaren in de keuken voor een schilderij van Peter Ravn. Op de achtergrond twee beelden van Johannes Nielsen.

© Mads Mogensen

"Alles draaide om comfort, esthetiek en duurzaamheid"

In 2012 besloten ze er 18 m2 bij te bouwen en het huis te renoveren. Maar terwijl ze bezig waren, begon Stevan zich te verdiepen in alle denkbare en ondenkbare duurzame oplossingen, en nog voordat de verbouwing klaar was, werd alles weer gesloopt en werden de werklui naar huis gestuurd. Toen begonnen ze helemaal van voren af aan, met alleen een stuk grond en een leeg vel papier. Ze vroegen tal van architecten met een voorstel te komen voor een modern, milieuvriendelijk huis, en namen uiteindelijk Karina Søgaard van Novaform in de arm om het plan uit te werken en een bouwvergunning aan te vragen.

Energiegoeroe

Er kwamen allerlei deskundigen over de vloer, onder wie energiegoeroe Michael Sand, en Stevan ontwierp het huis zelf in 3D met het programma SketchUp. Alles draaide om comfort, esthetiek en duurzaamheid. Door de juiste materialen toe te passen moest het energie- verbruik tot een minimum beperkt worden. Het huis is nu 225 m2 groot, is geheel zelfvoorzienend en zelfs grotendeels onderhoudsvrij.

© Mads Mogensen

Een zonnehuis

Gedurende de 18 maanden dat het project in beslag nam, bivakkeerde het gezin in een bouwkeet op het terrein. Ook de werklieden namen er hun intrek, en het groeide al snel uit tot één grote creatieve joint venture, waarbij arbeiders, leveranciers, familie en vrienden ambitieus te werk gingen. Iedereen leerde er veel bij, en er waren gezellige barbecueavondjes. Oom Henrik kwam van Funen om te helpen met de ramen – en bleef anderhalf jaar.

  • Het gebeurt misschien niet vaak dat mensen met veel plezier op een bouwproject terugkijken. Wij zijn altijd sociaal geweest. Ik ben opgegroeid in een collectief in een zeer kunstzinnig gezin, en ook Stevan komt uit een grote familie. We hebben dus altijd mensen om ons heen. En ons huis is een verzamelplaats voor kinderen, hun partners, kleinkinderen, vrienden, familie. Dat is onze levensstijl geworden, aldus Sussan.

Terug naar het huis, waar geen half werk is verricht.

  • We noemen het een zonnehuis omdat we de energie van de zon in allerlei vormen gebruiken. We hebben aardwarmte (aardwarmte is zonne-energie die in de grond is opgeslagen) en onze intelligente ramen werken ’s winters met de zon als warmteleverancier. En onze farm van zonnepanelen op het dak wekt stroom op, vertelt Stevan.
© Mads Mogensen

Regenwater in de toiletten

De toiletten worden met regenwater doorgespoeld. Er is uitsluitend led-verlichting, en er is KNX-geautomatiseerd licht en geluid. Maar niet in de laatste plaats is er geïnvesteerd in de Oostenrijkse ‘wondermachine’ van Drexel und Weiss. Deze installatie dient als het hart en de longen van het huis en combineert alle beschikbare energiebronnen.

  • Het is een echte woonmachine. We hebben nog geen radiator aangeraakt sinds we hier wonen, aldus Sussan. Het huis regelt zichzelf. Zo wordt de lucht de hele dag elke anderhalf uur ververst en gefilterd op pollen. Bouwen en wonen met een zuiver geweten is vanzelfsprekend voor het echtpaar.

  • We zijn beiden kinderen van de jaren 1960. We kunnen eigenlijk niet anders. Er zijn vandaag de dag zo veel materialen en mogelijkheden, dus we bouwen voor de toekomst, voor onze kinderen. En we hebben ons best gedaan om materialen te vinden die mooier worden met de jaren.

Pas na 60 keer tevreden

De inrichting is een verhaal op zich, want bij veel duurzame huizen komt de esthetiek op het tweede plan. Maar hier is dat anders. Donkere kleuren, grijs en zwart, matte oppervlakken, texturen – donker en dramatisch, maar allesbehalve kil. Het huis straalt rust uit en er hangt een intense, intieme en uitnodigende sfeer.

De verf is van Keim, de minst vervuilende die er is. Het is een silicaatverf, gemaakt van gesmolten kwartszand en potas met stoom. Hij is in 1878 gepatenteerd en geeft geen dampen af. Hier is gebruikgemaakt van glans 1, die geheel mat is. Pas na 60 keer proberen was het stel tevreden, en vier schilders waren vier maanden bezig. Maar het echtpaar hield voet bij stuk. Een gewaagd ‘50 shades of grey – and black’ was het devies.

  • Ja, we zijn hier niet bang voor het donker, lacht Stevan.

De keuken bevindt zich midden in het huis en vormt een epicentrum van waaruit alle andere ruimtes zich onafgebroken vertakken. De schuifdeuren kunnen geheel aan het zicht onttrokken worden. Omdat de vloer door het hele huis loopt en er overal dezelfde materialen, houtsoorten en kleuren toegepast zijn, ontstaat er een gevoel van continuïteit en ruimte. De indeling is creatief. Als je door de voordeur binnenkomt, loop je door een kleine open entree naar de tienerkamers en een gastenverblijf met toilet. Dan ga je door de wat duistere, brede gang naar de keuken, die je met zijn licht naar binnen trekt. Daarna volgt de woonkamer.

© Mads Mogensen

De keuken in gerookt eiken is van Køkkenskaberne uit Odense en is op maat gemaakt. Het fijne timmerwerk loopt door tot in de kasten – hier is geen verschil tussen frontstage en backstage! De muur is bekleed met een ruw groenig graniet. Barkrukken van Hay. Hanglampen van &tradition. De vloer is van eikenhout dat is verhit tot 650 °C om het donker te maken. De eettafel van eikenhouten planken is een eigen ontwerp, de stoelen eromheen zijn van Ilva.

© Mads Mogensen

Sussans kantoor is atelier en werkkamer ineen. Sussan is opgeleid als kunstschilder, net als haar moeder en broer. Haar vader was fotograaf en haar opa galeriehouder. Als ze geen films produceert, schildert ze grote doeken als dit. De tafel is een ontwerp van Stevan. Het echtpaar kon in eerste instantie geen salontafel van het juiste formaat voor de woonkamer vinden. Ze wilden een grote, maar lage tafel. Toen maakte Stevan er zelf maar een met mozaïekparket met een mini-visgraatpatroon dat hij behandelde met zwarte leerverf en olie. Het resultaat was zo goed dat hij ook een bureau voor Sussan maakte. Deze tafels zijn nu zelfs te bestellen bij het echtpaar.

© Mads Mogensen

De slaapkamer komt uit op de tuin. Boven het bed hangt een schilderij van Sanne Hedeskov Due. De bedlampen zijn van Rue Verte.

© Mads Mogensen

Het gezonde gebouw

Het witgepleisterde huis is bepaald geen standaardhuis. Alles is zorgvuldig geselecteerd en op maat gemaakt. Het staat op een zandpakket, dat geheel aaneengesloten is en als isolatie dient. Er komt dus geen kou van onderen. Op de fundering liggen schuimelementen voor de koelindustrie met fermacell op de buitenkant. Deze dienen als een 100% afgesloten klimaatscherm. Ze liggen op een ijzeren raamwerk. De binnenmuren en de plafonds zijn geïsoleerd met cellulose. Er is vloerverwarming op basis van water aangelegd in het hele huis, die echter gemiddeld slechts 15 dagen per jaar aan hoeft te staan.

De zonnecellen op het dak wekken zelfs op bewolkte dagen stroom op. Alle muren zijn geschilderd met Keim/Keimfarben. De silicaatverf van Keim is extreem open, waardoor de muren kunnen ademen, en is vrij van toevoegingen en conserveringsmiddelen die irritatie en allergische reacties kunnen veroorzaken. De verf bevat ook geen MIT.

Het huis heeft twee badkamers. En die zijn in dezelfde stijl en hebben dezelfde materialen als de rest van het huis. Het wastafelmeubel is net als de keuken van Køkkenskaberne. De ene badkamer heeft een ingebouwde badkuip, en dit is een van de weinige plekken waar het milieu niet op de eerste plaats komt. De bodem van het bad is echter wel geïsoleerd, zodat je urenlang in warm water kunt zitten. ‘We zijn ons bewust van ons verbruik, maar we zijn niet fanatiek. En het voegt veel toe aan de levenskwaliteit om af en toe eens lekker te badderen.’

© Mads Mogensen

Tussen de twee tienerkamers hangt het ‘wapenschild’ van de familie, dat op een markt gekocht is. Rechts een uitsnede van de salontafel die Stevan ontworpen heeft. Erop liggen een koffietafelboek en een vrouwenbeeld van Galleri Brethvad.

© Mads Mogensen