Huizen

Op adem komen aan het meer

Aan de oever van het meer Brassø staat een huis dat met zijn houten gevels en interieur een pact heeft gesloten met de omliggende natuur. Hier heerst rust, prikkelen de materialen de zintuigen en verhoudt de architectuur zich tot de heuvels, het bos en het meer.

Door 
Lene Lykke Hovmand
 — 18. september 2025

    Bij de eerste ontmoeting met de architect wisten de eigenaren al wat ze wilden, maar nog niet hoe het eruit moest zien. Hun droom was namelijk niet zozeer een huis van een concreet type of met een bepaalde uitdrukking, maar eerder een gevoel. Hun nieuwe huis aan de oever van een meer in het Deense Svejbæk moest allereerst een gevoel van rust geven – direct bij aankomst en ook in de binnen- en buitenruimte. Eén concrete wens was dat hout een cruciale rol zou spelen voor hun missie om een veilige, zintuiglijke basis te creëren.

    ‘We wilden graag een huis van natuurlijke materialen, dat past bij de omgeving en er trouw aan is. Als je vanuit het huis naar buiten kijkt, voelt het alsof je één bent met de natuur,’ zegt Pernille Blas Kvorning, die samen met haar man Jeppe en hun drie kinderen nu anderhalf jaar in hun nieuwe huis aan het meer woont.

    De architect, Allan Lorenzen, ontwierp op basis van hun wensen een huis dat het ritme en de bewegingen van de natuur volgt. Omdat het huis op een heuveltje staat, bestaat het uit drie delen die verspringen ten opzichte van elkaar en die met hun verschillende hoogtes het aflopende perceel volgen. Voor de gevels en de terrassen is douglashout en eiken gebruikt. ‘We hebben het huis haast gebouwd als een plant die we water hebben gegeven en die zodoende is opgekomen,’ zegt Allan met een glimlach. Voor hem is de kwaliteit van het hout dat wat geborgenheid creëert. ‘Je voelt het. Alles is wat het lijkt en he

    OM CONTRAST AAN TE BRENGEN met de grote lichte oppervlakken in de leefkeuken, werd één muur bekleed met donkergebeitst grenen. Dat zorgt ook voor samenhang met de buitenruimte, waarvan de gevel van hetzelfde materiaal is. De keuken heeft een deur naar een terras met eetplek en avondzon. De keuken is uitgevoerd in douglashout en vormt een discrete achtergrond voor het uitzicht op het meer. Achter de hoge deuren bevindt zich een wijnkoelkast, en de kookplaat is verzonken in het keukenblad, zodat ook die de rustige uitstraling van de keuken niet te veel verstoort. De spoelbak is, net als de Anour-hanglamp erboven, van gebruineerd messing.

    IN DE WERKKAMER ZIJN LICHTE en donkere wanden van douglashout gecombineerd, wat de ruimte een rustige sfeer geeft, terwijl het dankzij de lange daklichten niet donker wordt.

    DE EETHOEK KOMT UIT OP EEN TERRAS met het meer aan de ene kant en een meer introverte binnenplaats aan de andere kant. De wanden hebben een lichte grijstint, Gentle Whisper van Jotun. De kleur is gekozen bij het hout en kan er afhankelijk van het licht en het weer totaal anders uitzien. Een ingebouwde boekenkast en haard doorbreken het simpele oppervlak. De vloer van douglashout is van Dinesen.

    OVERAL IN HET HUIS zijn deuren naar het terras.

    DE WOONKAMER moest relatief klein zijn – een knusse ruimte waar je samen kunt relaxen. Boven de bank hangt textielkunst van Sara Emilie Terp. Bij het raam van de woonkamer is een extra brede zitnis gemaakt, waar de kinderen graag zitten. Vooral omdat je er een gordijn voorlangs kunt trekken om een knus hoekje te creëren, terwijl je nog wel dicht bij de anderen bent. Het bankje is voorzien van laden en erboven is een schap ingebouwd.

    IN HET TRAPPENHUIS tussen de entree en de slaapkamers is licht en openheid aangebracht met daklichten, verschillende plafondhoogtes en een schuifdeur naar de ouderslaapkamer, die voor een vloeiende overgang zorgt. Aan de linkerkant gaan over de hele lengte inbouwkasten schuil, en aan de rechterkant is een deur naar de slaapkamer van de jongste dochter.

    AAN DE OOSTKANT is een kleine binnenplaats gemaakt, een ideale plek om te ontbijten. De vloer is van in-situ beton. Hij vormt met zijn organische randen een contract met de rechte lijnen van het huis en creëert het gevoel dat je over een pad rond het huis loopt. Hier heeft de tuinarchitect naast verschillende grassen gekozen voor vaste planten en bloemen zoals irissen, zonnehoed en ijzerhard.

    Verwante artikelen