Birgitta's functionele huis straalt perfectionisme en eenvoud uit - hier wordt in elke hoek duidelijk geleefd
Een strak architectonisch, functionalistisch huis in Kopenhagen is warmer gemaakt met knusse hoekjes. Alle ruimtes, zowel buiten als binnen, worden gebruikt – en wel op zo’n manier dat het functionele idee achter de architectuur wordt versterkt.
DoorGefascineerd door de industrialisatie noemde de Bauhaus-beweging haar strak ontworpen woningen vanaf de jaren 1920 ‘woonmachines’. Met hun kubistische uitstraling zijn ze nog steeds modern en blijven ze inspiratie bieden voor nieuwe architectuur.
Interieurontwerper Birgitta Nellemann woont in een van de oorspronkelijke gebouwen uit deze periode, in Kopenhagen. Het functionalistische huis straalt perfectionisme en eenvoud uit, die worden weerspiegeld in Birgitta’s stijlvolle, eenvoudige interieur – maar absoluut niet in de sfeer, die huiselijk en informeel is. Want een huis is uiteindelijk een afspiegeling van de mensen die er wonen.
Hier mag geleefd worden
Als Birgitta ons welkom heeft geheten, vraagt ze ons om niet te letten op het stof in de hoekjes, want de vernissage die ze een dag eerder voor een jonge kunstenaar had georganiseerd, duurde tot laat. Maar we zien nergens stof in de lichte leefruimtes, die ze deelt met haar kinderen Leonard (10), Viola (13) en Vilhelm (17).
Wel voel je duidelijk dat hier geleefd mag worden in de knusse zitjes die overal zijn gecreëerd. Aan de ene kant van de keuken zien we een eethoek met een grote, ronde tafel met ruimte voor veel gasten. Aan de andere kant staat een sculpturaal zitmeubel van Verner Panton, dat volgens Birgitta de favoriete plek is van de kinderen.
Al maakt het gezin ook veel gebruik van de gezellige zitnis in de keuken, die overgaat in een kleine afgesloten ruimte waar alleen de zonnestralen doorheen breken, wat het een aantrekkelijke plek maakt voor de hond Svend.
Interieurontwerper Birgitta Nellemann heeft een functionalistische villa in Kopenhagen tot een luchtig, stijlvol thuis gemaakt, waar ze met haar drie kinderen woont. Het interieur laat zien dat stijlvol en huiselijk elkaar niet hoeven uit te sluiten.
De hal is 6 meter hoog, en in de indrukwekkende ruimte hangt een lamp van Artemide. Een kamerscherm van Artek deelt de ruimte op en vormt met zijn lamellen in samenspel met de trap een grafisch element. De stoel is een 01 van Frama en het kunstwerk aan de wand van Günther Förg is aangekocht via Galerie Mikael Andersen.
Op kille avonden zitten de bewoners gezellig bij de houtkachel op de grote bank van Cassina, waar ze allemaal samen op passen. De Safari Chair van Skovshoved Møbelfabrik vormt een mooi sculpturaal contrast met de zachte rondingen van de bank, terwijl de spiegeltafel van Glas Italia reflecties en diepte creëert in de ruimte. Het wandrek van Tom Kühne, dat vol staat met design- en kunstboeken, doet dienst als Birgitta’s bibliotheek. Aan de wanden hangen een foto van Mads Guldager en een werk van Henrik Busk Andersen.
De woonkamer heeft een deur naar het terras en de tuin, die Birgitta een beetje laat verwilderen tot een natuurlijke tuin vol bomen en struiken. Aan de muur hangen werken van Hanne Lereim en Martin Elsborg en op de grond staat een litho van Jesper Christiansen. De schelpenlamp van Verner Panton tinkelt rustgevend als het waait.
In de grote leefkeuken heeft Birgitta een intieme, karaktervolle eethoek ingericht met de eettafel Clay van Desalto en de al even karakteristieke Cherner-stoelen van Norman Cherner. Aan de wand hangt een foto van Astrid Kruse Jensen, als een poort naar een imaginaire wereld. De vazen van Rina Menardi verkocht Birgitta in haar voormalige woonwinkel.
De prachtige, eenvoudige houten keuken is gemaakt door Jesper Holm Design & Møbelsnedkeri. De kubistische lijnen volgen de architectuur van het huis en vormen een kamer in een kamer. De K65-barkrukken van Artek zijn ontworpen door Alvar Aalto.
De ingebouwde kastenwand vormt een warm contrast met de witte wanden van de slaapkamer. De stoel, een ontwerp van Roland Rainer, wordt gebruikt om tassen en kleding stijlvol op uit te stallen.
Vanuit het bed van Axel Wannberg kijk je uit over Kopenhagen – een van de redenen dat Birgitta verliefd werd op dit huis. Het vloerkleed komt uit Mexico en de kruk doet dienst als nachtkastje.
De badkamer zat al in het huis. En hoewel de strakke lijnen goed werken in het geheel, wil Birgitta de ruimte graag zo verbouwen dat hij beter past bij de jaren 1930, de periode waarin het huis is gebouwd.
Eenvoud kenmerkt het interieur van dit huis, van de balkons tot aan het bad. Op een simpele plank staan de badproducten en een ladder vormt een al even minimalistisch handdoekrek.
