Een Italiaanse villa bekleed met marmer en design uit de jaren 50
Villa Crespi werd ruim 70 jaar geleden ontworpen door een rationalistische architect die zijn tijd vooruit was. Het historische huis is nu gemoderniseerd door ontwerper Giuliano dell’Uva. Hij liet de originele stijl intact en creëerde ruimte voor de grote verzameling moderne kunst van de nieuwe eigenaren.
DoorArchitect en ontwerper Giuliano dell’Uva groeide op in de wijk Posillipo aan de Golf van Napels, en hij was altijd al diep onder de indruk van Villa Crespi – een groots bouwwerk in rationalistische stijl, in 1952 ontworpen door de Poolse architect Davide Pacanowski. Pacanowski was erg actief in Napels en Rome, en Villa Crespi valt op door zijn enorme omvang. Het huis ligt ingeklemd tussen oude naaldbomen en steekt uit over de rotswand, slechts ondersteund door één enkele pilaar. In de tijd van Pacanowski was de villa een symbool van de verhouding tussen architectuur en de zee, en hij heeft al voor veel architecten een inspiratiebron gevormd, onder wie Giuliano dell’Uva.
- Irene en Teodoro Falco zijn enorm enthousiast en gaven mij de kans om mijn affiniteit met Davide Pacanowski opnieuw te ontdekken. Hij was een leerling van Le Corbusier, wiens invloed je goed terugziet in het ontwerp. Het voelt alsof ik terugga naar mijn designroots, maar dan gecontextualiseerd in een andere historische periode, vertelt Dell’Uva over de nieuwe eigenaren, die hem vroegen om Villa Crespi op zo’n manier te verbouwen dat ze er zo in konden trekken.
De eigenaren van Villa Crespi, Irene og Teodoro Falco.
De fraaie haard van metaal is in 1972 ontworpen door Robert Asian en komt van galerie Robertaebasta. De Costela-fauteuils zijn in de jaren 1960 ontworpen door Martin Eisler en Carlo Hauner en zijn aangekocht via Francesco Santochirico Gallery. De salontafel van Max Ingrand is van FontanaArte, de vazen op tafel zijn van Gabriella Crespi en Santochirico Gallery. De zwarte vloerlamp uit 1960 is van Hans-Agne Jakobsson.
De twee gebogen banken zijn door Pierre Paulin ontworpen voor de Wereldtentoonstelling in Osaka in 1970. Nu worden ze geproduceerd door LaCividina. De banken staan op een kleed van cc-Tapis. De vazen op de salontafel zijn ontworpen door Gio Ponti en geproduceerd door Sabatini. De wandlamp tussen de ramen is een ontwerp van Caccia Dominioni en is aangekocht via Dimore Gallery. Het kunstwerk Persona che guarda lontano van Michelangelo Pistoletto is van Galleria Lia Rumma.
Een kijkje in de loungehoek met de bank Camaleonda van Mario Bellini van B&B Italia. Het werk boven de bank is van de kunstenaar Gian Maria Tosatti en komt uit Galleria Lia Rumma. De lampen zijn van Gino Sarfatti en Hans-Agne Jakobsson.
De entree is vormgegeven als een elegante witte doos met een marmeren vloer en in de rechterhoek een lage schouw. Het ronde raam is origineel uit bouwjaar 1952.
De tekening boven het bureau van Mario Gottardo uit 1952 is van het kunstwerk dat David Tremlett op de slaapkamervloer heeft gemaakt. De stoel is van Gabriella Crespi via galerie Francesco Santochirico. In het grootste deel van het huis ligt een lichtgrijze epoxyvloer.
Het ingebouwde aluminium kader is door Giuliano dell’Uva ontworpen en omvat een bed, schappen en een lamp. De stoel van Osvaldo Borsani is van galerie Massimo Caiafa. De vloerlamp is van Ettore Sottsass en het driedelige kunstwerk aan de wand is van Alfredo Maiorino en Studio Trisorio.
De tafel en stoelen zijn ontworpen door Gio Ponti, en de simpele stijl past goed bij de lichte keuken. De op maat gemaakte stalen kast is een ontwerp van Giuliano dell’Uva zelf.
De eetkamer sluit de grote open ruimte af. De unieke kunstwand is ter plekke gemaakt door Luca Monterastelli. De eettafel is ook voor het huis ontworpen, door Martino Gamper van Nilufar. De plafondlamp BBPR uit de jaren 1960 is van Arteluce. De stoelen, ontworpen door de modernistische Braziliaanse designer Joaquim Tenreiro, komen van Nilufar. Het oranje glaswerk is van Paola C en de keramieken vaas is vintage.
De keuken heeft een fijne sfeer en een haast Scandinavische uitstraling. Het kookeiland is van Abimis, en de fruitschalen op pootjes zijn van Paola C. De plafondlamp is ontworpen door Vico Magistretti en het kunstwerk rechts, Marat van Jannis Kounellis, is aangekocht via galerie Alfonso Artiaco.
Alle wanden van de badkamer zijn van Cipollino- marmer, net als het inbouwbankje. Dat laatste is gemaakt door Alimonti Milano, dat ook het ronde raam ontwierp en de doorgang naar de douche van Dornbracht.
Het kunstwerk op de slaapkamervloer is gemaakt door David Tremlett van Galleria Alfonso Artiaco. De bank past bij de blauwe kleur van de vloer en is afkomstig van Nilufar. Boven het bed hangt het schilderij Exil du cygne van Giulio Paolini.
