Ontwerperskoppel verbande witte muren toen ze hun appartement in Oslo moderniseerden

Geen witte muren

Dit begint al in de hal, waar je wordt verwelkomd door een verzadigd groen. Hierna wordt het wat rustiger, met een lichtere groentint in de woonkamer en een poederachtige rozetint in de keuken. En overal zijn er ittige contrasten, in de vorm van een felgekleurde zeefdruk of een fauteuil die bekleed is met stof in een gedurfde kleur.

Toen Amy Hunting en Oscar Narud de opdracht kregen om dit appartement in Oslo te moderniseren en te verbeteren, moesten ze eerst de indeling flink onder handen nemen. Dat hield onder meer in dat ze van twee woonkamers één woonvertrek maakten, de serre tussen het balkon en de woonkamer verwijderden en een van de twee doorgangen tussen de woonkamer en de keuken afsloten.

De mensen die hier zouden gaan wonen – een stel met een druk sociaal leven, drukke banen en een kindje op komst – hadden praktische oplossingen voor ogen, maar wilden ook uitgedaagd worden qua kleurkeuze en kunst.

En waar begin je dan?

• We wilden vooral een gevoel van rust creëren, en dan moet je harde contrasten vermijden. Daarom zijn hier ook geen witte muren, zegt Amy.

• Iedereen heeft wel een paar favoriete kleurencombinaties. Ik hou zelf al jaren van donkergroen met zachtroze en ik weet dat dit altijd werkt. Het is klassiek en harmonieus, en geeft zowel rust als energie, verklaart ze.

Alle kleuren van de natuur

Bij het kiezen en het op elkaar afstemmen van de kleuren vertrouwden de ontwerpers op de traditionele kleurenleer, data-analyse en hun eigen intuïtie. Het grootste deel van het project werd in 3D uitgevoerd, maar om erachter te komen hoe de kleuren zich in het echt zouden gedragen, deden ze ook tests, waarbij ze grote platen schilderden en deze door het huis heen verplaatsten, zodat ze konden zien hoe de kleuren er op verschillende plekken en onder verschillende lichtomstandigheden uitzagen.

• Dan hoef je er alleen maar naar te kijken en te ervaren wat goed voelt.

Iedereen die zich met interieur bezighoudt kent deze oefening, maar aan jezelf twijfelen is net zo bekend. Want hoe weet je nou of alles klopt?

• Het is fijn als je met iemand kunt overleggen. Dan kun je alles beter onder woorden brengen. En in plaats van alleen te zeggen dat je het niet mooi vindt, kun je beter het gevoel benoemen dat de kleuren je geven. Maar het belangrijkste is dat je open bent en jezelf durft uit te dagen, aldus Amy.

Maar het gaat niet alleen om emoties en woordspelletjes. Uiteraard zijn er ook een aantal basisprincipes om het proces in goede banen te leiden.

• Ik denk altijd eerst aan het geheel. Als een interieur niet alle kleuren uit de natuur bevat, voelt het kil en onpersoonlijk, als een showroom.

“Het is niet erg als je de boel over een paar jaar weer wilt overschilderen”

Met ‘alle kleuren’ worden niet de tien miljoen kleurschakeringen die het menselijk oog kan onderscheiden bedoeld. Het betekent, dat alle kleuren uit de kleurencirkel vertegenwoordigd zijn.

• Het hoeft niet altijd geel en rood te zijn, oker en roze kan ook.

In de woonkamer staat een roestrode bureaulamp, die dienstdoet als lichtbron en complementair kleuraccent.

• We hebben hier veel groentinten, en een contrast was essentieel. Had de lamp geel kunnen zijn? Nee, iets dat aan de overkant van de kleurencirkel ligt werkt beter, een roodtint die net als het groen ook een beetje zwart bevat en daardoor mooi harmonieert.

Maar het kan best lastig zijn om je hier altijd aan te houden. Moet je die kleurenleer echt altijd zo strikt volgen?

• Nee, het moet wel ongedwongen blijven, en als je iets op de rommelmarkt koopt, is dat echt niet verkeerd. Natuurlijke materialen passen overal bij, maar het is juist ook leuk als iets helemaal uit de toon valt, zegt Amy.

• En het is ook helemaal niet erg als je de boel over een tijdje weer wilt overschilderen. Je bent niet getrouwd met die kleur.