Beslissing via WhatsApp genomen
Vijf jaar geleden verhuisden Sofie en Mikkel voor het werk van Jutland naar Kopenhagen. Terwijl ze zochten naar een huis, betrok Mikkel een huurappartement in de Deense hoofdstad, terwijl Sofie in hun oude huis bleef wonen. Allebei gingen ze er eigenlijk van uit dat ze in een appartement terecht zouden komen.
Tot Sofie op een zaterdagochtend bij een kop koffie besloot om eens een andere zoekcombinatie op internet te proberen. Iets als: ‘huis, dicht bij metro, opknapper, nieuwbouw’. Er kwam een woningadvertentie naar boven en ze stuurde de link naar Mikkel – eigenlijk meer voor de grap.
- Ik appte: “We kunnen ook dit slopen en een nieuw huis bouwen, kost hetzelfde als een appartement.” En hij antwoordde: “Goed idee, doen we.” Ik heb hem toch maar even gebeld, want ik vond dat we zo’n grote beslissing niet via WhatsApp konden nemen, zegt ze lachend.
Het zoeken begon opnieuw, en hoewel het uiteindelijk niet het huis uit de eerste advertentie werd, ligt het wel in dezelfde buurt.
- We zijn er eerst zo in getrokken. Het was niet in goede staat, maar goed genoeg om er een halfjaar in te kunnen wonen. Intussen leerden we de plek, het licht en de sfeer kennen en ontdekten we wat we wilden, vertelt Sofie over het oude huis van gasbeton, dat in een voormalig vakantiehuisjes- en volkstuinengebied aan de oostkust staat. Nu worden er villa’s gebouwd.
Door schuifdeuren is huis flexibel
Een van de keuzes die Baks Arkitekter op basis van de gesprekken maakte, was een bepaalde opdeling van de ruimtes. Want het was de architecten duidelijk geworden dat de keuken en woonkamer gescheiden moesten zijn.
- We hebben nog nooit zoveel tijd in de keuken doorgebracht als nu. We blijven vaak lang natafelen, terwijl we vroeger sneller naar de woonkamer gingen of de televisie aanzetten, vertelt Sofie.
Tegelijk voelt het alsof ze alles hebben gekregen: het gevoel van een grote, open ruimte met lange doorzichten én de mogelijkheid om elk gedeelte af te sluiten. Dat komt door de schuifdeuren, die het huis ongelooflijk flexibel maken.
- Als een van ons eerder naar bed gaat, is het geen probleem dat de ander in de woonkamer blijft. En ook ’s ochtends kan de een opstaan zonder de ander te storen. Tegelijk kunnen we als we willen alles openmaken, waardoor er één grote ruimte ontstaat, zegt Sofie.
Ze is ontzettend blij met de eenvoudige, ‘schone’ oppervlakken van beton, hout en marmer. Veel mensen zouden het niet aandurven om beton als het primaire materiaal in het interieur te gebruiken – gepolijst op de vloer, ruw op de wanden. Is dat niet koud, donker en ... grijs?
- Het heeft een enorm levendige uitstraling, en geen twee vlakken zijn hetzelfde. Elke wand is een kunstwerkje op zich. Dat geeft juist veel knusheid, meent Sofie.
'De kleur bruin had ik zelf nooit gekozen'
Baks Arkitekter heeft ook veel van het interieur ontworpen, zoals de deuren, de badkamer en de keuken, omdat het stel daar dezelfde architectonische kenmerken wilde laten terugkomen. Verder gaven de architecten advies over de materialen voor de rest van de meubels, en dat hebben Sofie en Mikkel grotendeels opgevolgd bij de aanschaf van meubels. Ze vonden het prettig dat er al een richting was bepaald. Het stel heeft ook overlegd met een interieurontwerper, zodat er een samenhangend geheel zou ontstaan.
- Ik dacht eerst: dat kan ik best zelf. En dat was misschien ook wel zo, maar dan had het wel veel meer tijd gekost, legt Sofie uit.
Dus toen ze werden gebeld door interieurontwerper Elisabeth Kruse – die had samengewerkt met vrienden van het stel die haar hadden aangeraden om het nieuwe huis te bekijken – nam Sofie het aanbod om een paar tips te krijgen voor de inrichting graag aan.
- We hadden toen zelf al meubels aangeschaft. Elisabeth heeft ons geholpen met de 'kleine' dingen: stoffen, keramiek, accessoires en kunst. Zij heeft de kleur bruin ingebracht in ons interieur. Die zou ik zelf nooit hebben gekozen, maar nu ben ik er heel blij mee. Zij heeft warmte, ideeën en de laatste finishing touch toegevoegd en ons echt geholpen om het puntje op de i te zetten.