Als zijn vrouw zichzelf 20 jaar geleden niet te jong had gevonden om in het rustige Hellerup te wonen, was ondernemer en ontwerper Søren Rose daar zeer waarschijnlijk gebleven in zijn van 450 m2. Maar intussen hebben ze met hun drie kidneren, de afgelopen 13 jaar in Kopenhagen, New York en nog zeven plaatsen gewoond. Dat has tot gevolg dat ze bij terugkomst het oude huis uit 1926 met andere ogen gingen bekijken en het flink wilden verbouwen.
Omdat dat een groot project is, werd eerst de zolder van 120 m2 opgeknapt, zodat het gezin daar kan wonen tot de rest van het huis ook klaar is. Daarna gaat het dienstdoen als Sørens kantoor. De lichte etage in New Yorkse stijl veranderde meermaals van opzet – al naargelang de plek waar Søren buiten op de steiger stond. Want zodra hij had besloten om een bepaald aantal ramen te plaatsen, ontdekte hij weer een nieuw inspirerend panorama op de zee, een park, de andere huizen. Alles bij elkaar werd het een uitzicht met de sfeer van een grote stad.
‘Het was een trieste, donkere zolder met vier oude ramen. Omdat ik met het licht wilde werken, ging ik op de steiger staan. Dat had tot gevolg dat mijn ideeën over de constructie met elk nieuw uitzicht weer veranderden. Uiteindelijk kwam ik uit op maar liefst 24 Velux-ramen van vijf meter hoog, die een heel andere ruimtelijkheid creëren. Verder hebben we een dakterras aangelegd om ook een buitenruimte te hebben,’ vertelt Søren.
Met zijn bedrijf Søren Rose Studio ontwerpt hij meubels, producten en interieurs. Het is dus niet vreemd dat er goed is nagedacht over de uitstraling van de ruimte en de inrichting. Als het om design gaat, is Søren naar eigen zeggen een muggenzifter. Hij is voortdurend op zoek naar ontwerpers met wie zijn studio kan samenwerken op het gebied van interieurprojecten. De producten die hij bedenkt, zijn pas goed als hij ze zelf zou willen hebben.
‘Als ik niet een beetje verliefd word op een ontwerp, komt het zelden uit de startblokken. Maar ik gebruik ook graag dingen van anderen. Zie ik een lamp die mooier is dan ik had kunnen bedenken, dan gebruik ik die om te begrijpen hoe de ontwerper van A naar B is gekomen of een probleem heeft opgelost waar ik niet aan had gedacht. Zo word ik beter. Wat me vooral helpt is design dat ver van mijn eigen ontwerpen af staat, en klassiekers als de lamp Biagio van Tobia Scarpa uit 1968. Die zet een hoge standaard en herinnert me eraan dat ikzelf en de producenten met wie ik werk, niet mogen verslappen,’ zegt Søren. Zijn uitgangspunt is dat design altijd een rechtvaardiging moet hebben, hetzij esthetisch, hetzij om een probleem op te lossen. In zijn interieur worden spullen dan ook vervangen als ze geen duidelijke functie vervullen, sentimentele waarde hebben of mooi zijn.
‘In veel landen staat functionaliteit boven esthetiek, maar in Denemarken trekken die twee samen op. Want wij identificeren ons evenzeer met onze inrichting als met onze kleding. Daarom nemen we die serieus. Dat verklaart waarom gewone mensen het belangrijk vinden dat functionele zaken goed en mooi zijn. Dat element gaat hand in hand met kleine ruimtes. In New York woonden we op 125 m2, en je kwaliteit van leven wordt er niet minder van om klein te wonen. Als gezin kwamen we zelfs dichter bij elkaar. Als je slim ontwerpt, kan klein wonen heel prettig zijn. Daarvoor is nodig dat de functionaliteit op orde is en dat alles een plek heeft. En dan klopt het interieur opeens,’ aldus Søren
Dit verhaal en meer lees je in de laatste Scandinavian Living:
[https://scandiliv.nl/magazine/nieuwe-nummer-scandinavian-living](https://scandiliv.nl/magazine/nieuwe-nummer-scandinavian-living)
