In de besneeuwde tuin ligt een witte villa die bijna volledig opgaat in het winterlandschap. Terwijl buiten de sneeuw neerdwarrelt, brandt binnen de houtkachel. In deze sprookjesachtige kerstsfeer nemen we een kijkje in het stijlvolle huis waar Katja Falkenberg, haar man Lars en hun twee kinderen wonen.
Toen de vier na enkele jaren in het buitenland terugkwamen naar Denemarken, gingen ze op zoek naar een plek met veel ruimte en natuur in de achtertuin. Dat ze voor dit huis vielen, heeft een bijzondere en tegelijk logische reden.
‘Mijn man komt uit Jutland, en zijn belangrijkste eisen voor ons toekomstige huis waren dat je er helemaal omheen moest kunnen lopen en dat je de vogeltjes kon horen fluiten als de ramen open waren. Dat kan hier gelukkig, dus we waren echt meteen verkocht,’ vertelt Katja.
Zelf viel ze vooral voor de ramen en de knusse hoekjes van het huis. Ze vindt het heerlijk om op de trap in de tuin te zitten, die nu echt haar plek is geworden. De meubels zijn minder belangrijk. Vanwege Katja’s werk als Brand Director bij een ontwerpbureau wisselen die namelijk nogal vaak. Ze hecht zich er dan ook niet zo aan. Haar stijl is door de jaren heen bovendien erg veranderd.
‘Op mijn 15e begon ik met het afbijten van mijn eigen meubeltjes en heb ik met van alles geëxperimenteerd – van een superstrakke en sobere inrichting tot een huis vol kringloopvondsten. Maar met de jaren is mijn stijl klassieker geworden. Nu heb ik echt veel waardering voor mooi handwerk en solide klassiekers.’
Voor Katja staat Kerstmis voor tijd doorbrengen met haar naasten. Daarom heeft het gezin een heleboel tradities om elk jaar op terug te kunnen vallen. Het echtpaar koopt bijvoorbeeld jaarlijks een nieuw portglas bij de kringloopwinkel in de buurt, zodat ze in december elke avond een glas port kunnen drinken.
‘Hoewel we dus elk jaar een portglas kopen, moet ik bekennen dat ik een zwak heb voor kerstbier, dus als mijn man port drinkt, neem ik een biertje. En in de maand december eten we iedere dag rijstepap. Dit is ontstaan toen de kinderen nog klein waren en in kerstkabouters, de ondeugende hulpjes van de Kerstman, geloofden. En al weten ze nu al een hele tijd dat die niet bestaan, we houden vast aan hun streken en mijn man en ik staan graag wat eerder op om het meubilair in de woonkamer te verplaatsen of aardappelen in hun schooltassen te stoppen,’ lacht Katja en ze vertelt verder dat er elk jaar op dezelfde plek in huis maretakken hangen, maar dat ze nog steeds wacht op een kus daaronder.
Katja decoreert met elementen uit de natuur, waarbij dennenappels, takken en kransen overal in huis een plek krijgen, en op kerstavond op tafel. En ze houdt ervan oud met nieuw te combineren. De feestdagen zijn voor haar verbonden met nostalgie, dus ze koestert het verhaal achter elke bal in de boom.
Het gezin heeft de ongeschreven regel dat de kinderen het steeds meer voor het zeggen krijgen naarmate kerst dichterbij komt. Aan het begin van de maand houdt Katja het dus graag netjes en klassiek, maar in de loop van december smokkelen de kinderen steeds meer versiering het huis en de boom in – het is dan ook helemaal geen ramp dat niet alles precies op elkaar afgestemd is.
De boom kopen ze op een kerstmarkt op het platteland, waar ze hem zelf omzagen. Het is een gezellige dag, die toch vaak wat chaotisch eindigt, aangezien vooral Katja zichzelf maar moeilijk kan beheersen.
‘Ik zwicht altijd voor een boom die veel te groot is, en hoewel we allebei weten dat hij echt niet in ons huis past, is het al meerdere keren gebeurd dat mijn man terug moest rijden om een aanhanger te huren en dat we, eenmaal thuis met de kerstboom, toch een stuk van de top af moesten zagen,’ aldus Katja.
Pas op kerstavond worden alle cadeaus onder de boom gelegd. Katja pakt ze met liefde in, met tijdschriften, goudpapier en noem maar op. Ze schrijft iedereen ook altijd een persoonlijke kerstbrief. De kerstcadeaus variëren van diamanten oorbellen tot nieuwe deurkrukken. Háár beste cadeau kreeg ze 14 jaar geleden.
‘We vierden dat jaar kerst met mijn familie. We zouden naar het buitenland gaan, dus ik dacht niet dat het cadeau van mijn man iets bijzonders zou zijn, maar in het pakje zat de mooiste ring die ik ooit had gezien en toen vroeg hij of ik met hem wilde trouwen. Dat liet ik me geen twee keer vragen,’ besluit Katja. ◆
