Vissers, academici, muzikanten, ambtenaren en architecten - je vindt ze allemaal in de oude vissershaven van Kopenhagen, waar deze diverse groep pioniers het gebied nieuw leven heeft ingeblazen. Twee van hen wonen hier in het prachtige, hoge houten huis met uitzicht op schommelende vissersboten en het bruisende leven - dat zijn de jonge architecten Heidi en Bram.
Toen het stel van Aarhus naar Kopenhagen zou verhuizen, waren ze in eerste instantie op zoek naar een huurwoning. Tot er op een gegeven moment een nieuw gebied opdook tijdens hun woningzoektocht, waar ze mogelijk iets konden kopen.
"We stuitten op foto's van een klein zwart huisje aan de haven en de groene gebieden eromheen en dachten; wat is dit - is het een vergissing? Op die plek? Bram reed erheen om te kijken, en uiteindelijk woonden we daar huur totdat we een tip kregen over een optie", zegt Heidi.
Een oude, vergane autowerkplaats, steigerplaten en twee ton staal stonden te koop in de buurt. Het perceel zelf was van postzegelformaat, maar met een goede ligging op de eerste rij aan het water. Voor Heidi en Bram, die de beperkingen van het perceel zagen als een uitdaging en een goede gelegenheid om out of the box te denken, was dit een spannende uitdaging.
"Omdat het grondoppervlak zo klein is, moesten we in de hoogte denken en hebben we veel tijd besteed aan het uitzoeken van hoe we een huis konden creëren dat verticaal werkt in plaats van horizontaal, wat het meest gangbaar is. Tegelijkertijd moesten we nadenken over flexibiliteit in elke vierkante meter, zodat we het maximale uit de kamers haalden. We hebben ook altijd zelf meubels gebouwd, dus dat was niet moeilijk. En eigenlijk zijn Bram en ik maar een paar kinderen. We noemen het huis de boomhut, omdat het lijkt alsof je een speelhuisje in een boom bouwt", zegt Heidi.
Het is Bram die de materialen-nerd is en die zich heeft verdiept in duurzame bouwmethoden, materialen, kleuren en oppervlakken.
"We hebben geprobeerd duurzaam te bouwen, met een centrale houtoven en zonnepanelen, zodat we goedkoop kunnen leven. En het huis is geïsoleerd met houtvezel. Een dakraam laat daglicht binnen door het midden van het huis als een schoorsteen van licht en we hebben geen ramen op het zuiden, dus we hebben geen problemen met oververhitting. We dachten meer aan vorm en functie dan aan esthetiek - maar esthetisch kwam het toch goed," legt Bram uit, die net als Heidi een voorkeur heeft voor licht en hout.
Tot slot zegt Bram: "We wonen vrij compact, maar we zijn ook enorm bevoorrecht met veel licht en veel maatwerkoplossingen", waarvoor hij inspiratie vond in de klassieke hoge en smalle Nederlandse grachtenpanden, maar ook in de voor de ruimte geoptimaliseerde Japanse woningen.
Wij keken onze ogen in ieder geval uit! ◆
