Een dorp in de stad
Marike Andeweg, eigenaar van designmerk Not Only White, woont samen met haar man Maarten, architect, en hun kinderen Olivia van elf en Bruun van negen in deze prachtige woning aan het water in Amsterdam. Na ruim vier jaar heerlijk gewoond te hebben in een loft in een voormalige basisschool, eveneens in Amsterdam, merkte Marike dat ze behoefte kreeg aan een andere manier van wonen voor hun opgroeiende kinderen en zichzelf. ‘Ik verlangde naar een tuin, naar meer groen. Naar rust. Ik wilde bijvoorbeeld dat Olivia en Bruun lekker buiten konden spelen zonder dat ik er altijd bij hoefde te gaan staan. Mijn herinneringen aan en beelden van mijn eigen jeugd, de vrijheid die ik had, de zelfstandigheid, die wenste ik ook voor mijn kinderen. Maar dan dus in de drukke, levendige stad,’ vertelt ze.
De zoektocht naar een plek met de beleving van ‘een dorp in de stad’ ging van start. Deze locatie met geschakelde een- en tweelaags huizen direct aan het water, had Marike al wat langer in het vizier. Ze had er echter weinig hoop op, want deze huizen komen zelden op de markt. Maar na 1,5 jaar vergeefs zoeken kwam er toch een vrij, en nu zijn ze de gelukkige bewoners. De woning ademt alles van het ouderlijk huis van Marike en staat nog geen 500 meter bij hun oude woning vandaan, waardoor de kinderen naar dezelfde school en sportclub konden blijven gaan. Maarten is architect, en zijn visie was om zo veel mogelijk van het huis in de oorspronkelijke staat te laten en de architectuur van de negen in 1969 gebouwde woningen te respecteren. De in totaal 18 huizen in de straat – in 1971 werden er nog eens negen bij gebouwd – zijn ontworpen door architect F.J.E. Dekeukeleire. De kenmerkende bakstenen muren lopen van buiten door naar binnen, en de bungalowachtige woningen verspringen ten opzichte van elkaar, waardoor je de beleving hebt van een vrijstaand huis, terwijl ze toch geschakeld zijn.
Kwaliteit en originaliteit
Het huis moest in tien weken tijd worden verbouwd vanwege de snelle oplevering van het oude huis, dat inmiddels was verkocht.
‘Omdat we al eerder samen het proces van ontwerp en verbouw hadden doorlopen met onze vorige woning en we beiden weten wat we mooi vinden én omdat het ook ons werk is, konden we het ontwerpproces doelgericht door- lopen, terwijl we tegelijkertijd durfden te dromen. Ik vind kwaliteit en originaliteit belangrijk. Je zult bij mij geen kopie van een designklassieker vinden. Dat kan ik niet over mijn designerhart verkrijgen. Kwaliteit komt in vele vormen. Voor mij zit het in duurzaam materiaalgebruik en in de productiewijze. Ik wil het liefst dat ik een meubel of object aan mijn kinderen kan meegeven als ze uit huis gaan. Over grote aankopen beslissen we samen, zoals de eiken tussen- deuren die binnenkort beneden en boven geplaatst gaan worden. Het ontwerp hebben we getoetst aan de sfeer die het huis nu heeft. We hebben echt onze tijd genomen. Dat zou je met alles wat je aanschaft voor je huis eigenlijk moeten doen,’ vindt Marike.
De stijl en kleur van het huis vormden de basis voor het kleurenpalet: aards, warm en natuurlijk. De bakstenen muren en open haard zijn niet gestuukt, zodat binnen met buiten blijft communiceren en de lengtelijnen van het huis niet worden doorbroken. Verder is er veel gebruikgemaakt van linnen, natuur- steen, licht eiken en kalkverf in het interieur. Aan de keuken is de meeste tijd besteed. Letterlijk alle vormen en maten zijn uitgetekend, totdat het stel tot de conclusie kwam dat ze de keuken als meubelstuk moesten benaderen. Het resultaat is een 7 meter lang ‘dressoir’. Door alle kasten en het blad van de wand af te plaatsen is luchtigheid gecreëerd. De keuken werd daardoor meer een object. En er ontstond meteen een verborgen rand waar stopcontacten uit het zicht konden worden geplaatst. Mooi én praktisch, want het blijft natuurlijk wel een keuken waarin gekookt moet kunnen worden.
Herleefde jeugd
Marike en Maarten zijn nog iedere dag dankbaar voor de sfeer en rust die het huis uitstraalt midden in de hectiek van Amsterdam.
‘Het huis heeft geen pretenties en voorziet in al onze behoeften als gezin. We hebben een garage om in te klussen, een tuin, veel groen om ons heen en voor de kinderen ruimte om te spelen. Water achter het huis om in te zwemmen en, wel zo praktisch: we hoeven nooit meer te zoeken naar een parkeerplek in de straat. De auto zetten we op de oprit.
Het allermooiste is dat ik mijn jeugd herleef samen met mijn man en kinderen,’ vertelt Marike.
‘En wat het wonen hier verder bijzonder maakt, zijn onze energieke buren van bijna 90. Dankzij hen voelen we ons echt thuis. Het zijn zulke lieve mensen voor onze kinderen, maar ook voor mij en Maarten. Het geluk zit in kleine dingen, zoals even bij hen naar binnen lopen via de achtertuin en een praatje maken over vroeger en nu. Maar ik ga ook vaak genoeg even langs voor advies. Je huis is meer dan alleen de plek en inrichting zelf. Het gaat in eerste instantie om de mensen om je heen, en in ons geval horen de buren daar ook bij.’
Dat niet alleen Marike en Maarten dit een fijne plek vinden om te wonen, blijkt wel uit het feit dat ze geregeld briefjes in de brievenbus krijgen met de vraag of ze hun woning willen verkopen. ‘Het meest originele verzoek was een vogelhuisje met daarin een briefje van een jong gezin. Ik snap het wel, het is ook gewoon een droomplek.’
