Twee karakters verenigd
Sieradenontwerper Paloma Rose en Morten Grubak, grafisch designer en creative director bij reclamebureau Vice, wonen sinds 2022 in een oude drukkerij uit 1930. Ze zijn bezig met een geleidelijk proces, enerzijds om hun plek te vinden in een huis dat door en voor anderen is gebouwd, anderzijds om het snijvlak te vinden van hun beider eigenaardigheden en passies.
Ze hebben allebei duidelijke ideeën over hoe ze zich willen uitdrukken en zien interieur en kunst elk als een deel van hun persoonlijkheid.
- We zijn heel verschillend. Ik ben rustig en bedachtzaam en houd erg van zachte aardetinten. En bij kunst word ik altijd gegrepen door tactiliteit en structuren. Paloma is intuïtief, heeft lef en neemt razendsnel beslissingen. Ze voelt haarfijn aan waar een kunstwerk in een ruimte moet komen en durft ook fouten te maken. Dus die twee karakters moeten we op de een of andere manier zien te verenigen, vertelt Morten.
Van industrieel gebouw tot woning
Het appartement bevindt zich in een groot achterhuis in het centrum van Kopenhagen, een voormalige drukkerij gebouwd door architect Axel Maar. Het is een typisch functionalistisch, industrieel gebouw met gietijzeren ramen van vloer tot plafond, dat is verbouwd tot een appartementencomplex.
Alle woningen hebben twee verdiepingen en verspringen ten opzichte van elkaar. Een spectaculaire oplossing, die de architectuur spannend maakt en zorgt dat alle appartementen een oostelijke en een westelijke gevel hebben. Morten en Paloma wonen op de begane grond en de eerste verdieping. Bij binnenkomst valt je oog direct op een sculpturale trap, die de ruimte mede definieert.
Spelen met licht en schaduw
Aan de oost- en westzijde bevinden zich grote, industriële ramen, en het stel heeft gekozen voor gordijnen die de wanden helemaal kunnen afschermen, zodat je kunt spelen met licht en schaduw. Ze gooien het interieur regelmatig om en zien het creëren van een woning als een fluïde proces. Komt er iets nieuws bij, dan moet alles om. Paloma:
- Ik ben vaak degene die met een nieuwe kunstenaar komt, en Morten moet dan eerst even wennen. In principe kiezen we alleen dingen die we allebei mooi vinden, maar als het erom gaat waar in de ruimte iets moet komen te staan of hangen, merken we goed hoe verschillend we zijn. Morten wil graag een harmonieuze opzet – dat de kleuren of structuren een relatie met elkaar hebben, terwijl ik houd van explosief. Dus het is een kwestie van water bij de wijn doen. Behalve bij het ophangen van kunst, want in dat opzicht vind ik Morten écht te langzaam. Ik denk dat hij eigenlijk het liefst wil dat al onze kunst op de vloer staat in plaats van dat het aan de muur hangt.