Scandinavisch-Japanse fusie
Ontwerper Lisbeth Kamstrup heeft haar villa vormgegeven als een liefdesverklaring aan Japanse bouwkunst: simpel, bezield en esthetisch. De kamers staan vol met klassiek Deens design en kunsthandwerk van over de hele wereld. De mooie gevlochten manden bijvoorbeeld, die Lisbeth met de mandenfabriek in Lillerød nieuw leven heeft ingeblazen.
DoorToen Lisbeth en haar man Jesper een paar jaar geleden voor het eerst door Japan reisden, werd de kiem voor hun toekomstige huis gelegd. Als ontwerper was Lisbeth altijd al geïnteresseerd in architectuur, ambacht en esthetiek, maar de kennismaking met de Japanse bouwstijl en ideeën over hoe het huiselijk leven er kan en zou moeten uitzien, maakte iets in haar wakker dat heeft geleid tot dit houten huis. Open, maar ook met ruimte om op jezelf te zijn. Eenvoudig, maar geraf- fineerd, gedetailleerd en discreet. En met oog voor de natuur: het gras, de bomen en de lucht, waar de lichtschachten op uitkijken die Lisbeth in het hart van het huis heeft aangebracht.
‘De Japanse designtraditie kent, net als die hier in Scandinavië, een grote liefde voor degelijk handwerk, eenvoud en duurzaamheid. Wat me in het bijzonder aansprak is hoe goed ze ruimtes kunnen creëren die het huis aan de binnenkant ten goede komen, maar die je niet per se ziet aan de buitenkant. We gingen eigenlijk niet naar Japan om architectonische inspiratie op te doen, maar ik werd gegrepen door het vermogen van de Japanners om zich zowel op het detail als op het geheel te richten. Dus toen we deze kavel in Birkerød kochten, wist ik dat ik een huis wilde ontwerpen dat was geïnspireerd door Japan,’ vertelt Lisbeth.
‘Het interieur verandert voortdurend mee met onze wensen. We wilden eigenlijk gewoon een simpel decor voor ons leven, waarbinnen de focus ligt op de maaltijd, het gesprek en het gezin. Het was daarom een fantastisch gevoel om hierin te trekken en opeens te wonen in de ruimtes die we zelf hadden bedacht, ontworpen en gebouwd. Het dagelijkse leven is in de architectuur verankerd op een manier die werkt. Dat zie je bijvoorbeeld in de keuken met het enorme kook eiland, waaraan heel veel mensen samen eten kunnen bereiden. Of in de badkamer, waar je vanuit het bad naar de lucht kijkt. En in alle ruimtes speelt de natuur een rol,’ legt Lisbeth uit.
Bij de inrichting van het huis is ze veelal uitgegaan van dezelfde ideeën als bij het ontwerp. Bijvoorbeeld dat alles een functie moet hebben en met zorg moet zijn gemaakt.
‘Ik vraag me altijd af of de spullen om ons heen iets toevoegen, ons leven waarde en inhoud geven. Want anders hebben ze hier geen plaats. Ik zoek naar dingen die voor mij duurzaam zijn, waar ik me lang mee wil omringen. Als er aandacht en liefde in zit, kan ik er iets mee,’ vertelt ze.
‘We hebben het mandenvlechtersambacht in ere hersteld omdat het een stukje cultuurhistorie vertegenwoordigt, maar er wel een moderne twist aan gegeven. Ik heb mijn eigen woning als uit gangspunt genomen bij het onderzoek naar het gebruik van manden in het moderne gezinsleven. Je kunt er wasgoed en speelgoed in doen, en kleine spulletjes die in een open kast liggen. De manden zijn handgemaakt en uniek. Ze brengen wat liefde in een ruimte,’ zegt Lisbeth. Ze heeft de meeste nieuwe modellen zelf gevlochten en ontwikkeld in haar atelier in het souterrain. En dat laat zijn sporen na in haar eigen gezin.
‘Ik zie dat mijn kinderen ook zin krijgen om iets met hun handen te maken. En het feit dat we veel praten over de dingen waarmee we ons omringen, heeft ook invloed. Het is kenmerkend voor ons, en ik wil hen graag inspireren om wat te maken waar ze iets bij voelen,’ besluit Lisbeth.
