Na 15 jaar besloten ze te renoveren. En nu heeft de jaren '50 villa een uitzicht, wijnkelder en wow-factor
Na er 15 jaar te hebben gewoond, gaven de eigenaren hun villa uit 1958 een milde, maar grondige update, die hen niet alleen hun droomhuis heeft opgeleverd, maar ook perfect past bij de originele architectuur en moderne meubelklassiekers.
DoorDoor de woonkamer een klein beetje te verhogen, was er ineens ruimte voor...
Bij de Limfjord staan een aantal huizen uit de jaren 1950, die precies de tijdgeest weerspiegelen van de naoorlogse architectuur: gezond verstand overheerste op het gebied van materialen en men dacht vooral functioneel. Deze villa uit 1958 is daar een bewijs van en daarom was het voor de eigenaren geen zware beslissing om de indeling enigszins te veranderen en een nieuwe uitbreiding te integreren.
Ze kochten het huis 15 jaar geleden en droomden er al lang van om een woonkamer te bouwen van waaruit ze konden genieten van het uitzicht op het schilderachtige, beschermde gebied dat zich voor de ramen uitstrekt. Er was ook ruimte voor een nieuw houten terras, dat toegankelijk is vanuit de nieuwe 'uitzicht'-kamer via glazen schuifdeuren, die volop daglicht binnenlaten en de kamer groter en ruimtelijker doen lijken.
En terwijl de eigenaren aan het renoveren waren, besloten ze twee vliegen in een klap te slaan: als de nieuwe woonkamer iets verhoogd werd, was er beneden ruimte voor een even gewilde wijnkelder, waar voorheen kinder- en logeerkamers waren. Ze maakten ook van de gelegenheid gebruik om de gang en trap naar de benedenverdieping een upgrade te geven. Er is een groot dakraam toegevoegd, waardoor de nieuwe ingang naar de kelder ook daglicht krijgt.
De keuken is een lange, smalle ruimte met witgelakte elementen van Boform; het fornuisgedeelte heeft echter een fornuis in zwart gebeitst essenhout met aluminium bovenkastjes. Aan het einde van de keuken met uitzicht op het terras staat de kleine ronde eettafel Spinal van Paustian met Wegner Y-stoelen in eikenhout van Carl Hansen & Son. Boven de tafel hangt een langwerpige, trechtervormige Tite hanglamp van Foscarini. Tussen de keuken en de eetkamer hangt een werk van Tal R boven de Artek 901 serveertafel, ontworpen door Alvar Aalto in 1936.
De ruime eetkamer wordt gedomineerd door een groot schilderij van Kvium. De CH322 eettafel in het midden van de kamer is ontworpen door Wegner in 1960. De Y-stoelen eromheen zijn ook van Wegner, terwijl de prachtige mahoniehouten kast is ontworpen door Kaj Gottlob in de jaren 1930 en is gekocht in een antiekwinkel.
Het dressoir is opgebouwd uit Paustian 2R modules in wit met aluminium fronten. Daarboven hangt een gele bloem van Vibeke Fonnesberg Schmidt en aan het einde van het dressoir staat de populaire Taccia tafellamp met mondgeblazen glas van Flos, ontworpen door Achille en Pier Giacomo Castiglioni in 1962.
De uitzicht-kamer in de nieuwe aanbouw is luchtig ingericht met Z-vormige Kangaroo stoelen van Pierre Jeanneret en een prachtige tweekleurige fauteuil, Capitol Complex, allemaal van Cassina. De bank van Flexform is niet nieuw, maar de bekleding is gereinigd. De ronde salontafels zijn van De Padova. Een licht linnen vloerkleed van Kasthall brengt de hele bankgroep samen en benadrukt een warme expressie met zijn lange pool. Dit is de enige plek in het gebouw waar is gekozen voor een akoestisch plafond van licht eikenhout. Het grote stuk rechts is van Claus Carstensen en de lamp op de vloer is een Glo-Ball van Flos.
Vanuit de uitzicht-kamer, met ramen van vloer tot plafond, is er een sprookjesachtig uitzicht op de beschermde natuur die zich uitstrekt zover het oog reikt. De uitbreiding is gebaseerd op scherpe hoeken en tactiele contrasten in de vorm van de donkere leistenen vloer en wanden in respectievelijk glas en gepolijst messing, afgezet tegen het lichte eikenhout en het natuurlijke uitzicht. De sculpturale hanger die boven de trap hangt is samengesteld uit elementen van Arrangements ontworpen door Michael Anastassiades voor Flos.
De woonkamer met tv is ingericht met een Met bank van Cassina, ontworpen door Piero Lissoni in 1996. De sculpturale LCW fauteuil in zwart gebeitst essenhout is ontworpen door Eames in 1945 en de ronde Giro salontafel in wit laminaat van Zanotta is ontworpen door Anna Deplano in 1997. Een grijsblauw wollen tapijt van Kvadrat houdt de verschillende designuitingen bij elkaar. De lamp op het dressoir is een Snoopy ontworpen door Achille en Pier Giacomo Castiglioni in 1967 en is van Flos. Als 'muur' tussen de bankgroep en de werkplek staan twee open eiken kasten, Off Cut, ontworpen door de Japanse meubelontwerper Nathan Yong voor Living Divani.
Vanuit de hal door de grote woonkamer zie je naast de open haard een opvallend werk van Erik A. Frandsen. Ervoor staat de P22 fauteuil ontworpen door Patrick Norguet in 2013 en de Cicognino bijzettafel ontworpen door Franco Albini in 1953, beide van Cassina. Het ronde, groen gemarmerde vloerkleed is van Kasthall. De Compendium vloerlamp van Luceplan werpt licht op de achterwand dat wordt weerspiegeld in de kamer.
Het elegante bureau Reale is in 1946 ontworpen door Carlo Mollino. Hij was ingenieur en architect in Turijn en ontwierp auto's, ski's en meubels. De EA 219 stoel met hoge rugleuning links en de lagere EA 107 rechts zijn beide ontworpen door Ray en Charles Eames in respectievelijk 1969 en 1958 en zijn van Vitra. De tafellamp van verfrommeld Japans papier is ontworpen door Ingo Maurer in 1980.
In de slaapkamer heeft de familie de eiken parketvloer in visgraatmotief doorgetrokken. Samen met de bijpassende kledingkast, die ook van eiken is, zorgt dit voor samenhang en warmte in de kamer en is het slaapgedeelte precies geworden waar de eigenaren altijd al van gedroomd hadden. De Hang it All kapstok werd in 1953 ontworpen door Charles en Ray Eames. De stoel met de ronde zitting, Chair 68, werd in 1935 ontworpen door Alvar Aalto, terwijl de spiegel en het ladeblok uit Montana komen.
De nieuwe hoofdbadkamer is ontstaan uit een gastentoilet en een kleinere slaapkamer, met behoud van de originele teakhouten vensterbanken. Er is nu ruimte voor een inloopdouche en een vrijstaand Duravit bad. Boven het bad hangt een kopie van een reliëf van Thorvaldsen dat bij het huis hoorde toen de familie het bijna 15 jaar geleden overnam. Alle fittingen zijn van messing en zijn van Vola.
De eiken traptreden zweven uit de muur bekleed met tombac messing en raken het glazen scherm niet. Dit brengt zowel licht als lucht naar dit deel van de benedenverdieping. Het tapijt van papiergaren onder de trap is van het Finse Woodnotes.
De nieuw gebouwde wijnkelder voelt aan als een echte grot - opnieuw met lichtgekleurde houten latten aan het plafond, wat de ruimte meer intimiteit geeft. De vloer is van glanzend beton en de chromen Bertoia barkrukken bij de bar zijn in 1952 ontworpen door Harry Bertoia voor Knoll. Ze zijn zowel verfijnd als transparant, net als de glazen wand tegenover de wijnopslag.
