In dit kunstenaarshuis integreerde Karin haar keramiek in de architectuur
De Finse keramist en museumeigenaar Karin Widnäs woonde al haar hele leven in Helsinki toen ze uit het niets de kans kreeg om in een klein dorpje opnieuw te beginnen, samen met andere kunstenaars. In de prachtige omgeving definieerde ze zelf de kaders voor haar woning en werk, en nu leeft ze alleen met wat ze echt nodig heeft – omringd door de mooiste toegepaste kunst.
Door
Het eerste wat je in de woonkamer ziet, is de mooie ‘levende’ reliëfwand van gebrande klei. De tegels heeft Karin zelf gemaakt. De manden van gevlochten wilgenhout zijn van Markku Kosonen (1945-2010), die ook in Fiskars Village heeft gewoond.
De spierwitte zithoek aan de ene kant van de woonkamer is een van Karins favoriete plekken in huis. Vooral in de winter is het er knus, met de haard rechts (niet op de foto) en de witte sneeuw buiten. De witte schaal is uniek en door Karin zelf gemaakt. De glazen appels zijn van Venini en het glazen potje is van Iittala. De Ønskeø-bonbonnière heeft Karin gemaakt. Hij is verkrijgbaar met meerdere kleuren, glazuren en vormen en wordt verkocht in haar winkel KWUM. Voor het raam staan een keramische sculptuur van Johanna Rytkölä en een rieten mand vol boeken – een praktische oplossing in een woonkamer zonder boekenkast.
Karins houten huis is gebouwd op palen en staat deels op de rotsen, omringd door bomen en met uitzicht op een meer. Onder het huis ligt onder andere brandhout opgeslagen, en achter het huis plukt ze in de zomer blauwe bessen en in de herfst paddenstoelen.
De overdekte veranda met uitzicht op het meer is in de zomer ideaal. Hier zit Karin graag met vrienden, als het zonnig is én als het regent. De muur links is bekleed met haar eigen handgegoten tegels, rechts kijk je in het atelier. De grote schaal heeft Karin gemaakt. De tafel is van douglashout en de stoelen van Nikari zijn ontworpen door Kari Virtanen. De kruiken zijn van de Finse keramiekwerkplaats Kupittaan Savi.
Tussen het huis, het atelier en de veranda bevindt zich een overdekte voorruimte. Op de ene wand zitten Karins Vågspel-reliëftegels.
De veranda loopt aan drie zijden van het huis, met op drie plekken een trap omlaag. Omdat hij geen reling heeft, wordt het uitzicht vanuit de woonkamer niet verstoord.
De haard vormt een afscheiding tussen woon- en eetkamer. Hij is bekleed met matwitte tegels die Karin zelf heeft gemaakt.
De kleine open keuken vormt één kant van de eetkamer. Hij is zo ontworpen dat je tijdens het koken met je gasten kunt praten. Karins eigen tegels met asglazuur beslaan de hele wand, als een tegenhanger van de rode tegelwand in de woonkamer. Op de plank staan onder andere glaswerk van Iittala en een glazen Bongo-vaas van Camilla Moberg. Op het bovenste schap staat glas en keramiek dat Karin heeft verzameld. Het houten opstapje is van Nikari, ontworpen door Kari Virtanen.
De trap naar de slaapverdieping is verborgen achter een vrijstaande scheidingswand in de woonkamer. Er ontstaat een sculpturaal lichteffect tussen de driehoekige treden, waardoor ook de ruimte onder de trap interessant wordt. Hier staan een keramisch werk van Francesca Mascitti- Lind h en een wilgenmand van Markku Kosonen.
In de entree hangt een uniek werk van Matias Karsikas van glas, keramiek en hout. Op de tegelvloer staat een Koreaanse kimchipot – Karin is dol op Zuid-Korea en is er al heel vaak geweest. Links zit de deur naar de woonkamer en rechts kijk je uit op de overdekte veranda.
De eettafel en stoelen zijn door Kari Virtanen ontworpen voor meubelmerk Nikari, dat ook in Fiskars Village is gevestigd. De tafel wordt vooral in de winter gebruikt, wanneer er zomaar 12 vrienden aan kunnen zitten. De krukken met zwarte zitting zijn een klassieker van Alvar Aalto, de Stool 60. De groene glazen vaas is van Iittala en de hanglamp van Camilla Moberg. Op de vloer liggen grote tegels van Tiileri, gecombineerd met kleinere met een stip in het midden van Karin zelf. Ze zijn zo gelegd dat ze doen denken aan een lappendeken.
De eetkamer heeft een groot raam, dat fungeert als een schilderij dat altijd weer anders is. Twee keer per jaar geniet Karin van haar favoriete uitzicht: in de vroege zomer, als de appelbomen bloeien en alles groen is, en in de winter, want ‘we hebben hier witte sneeuw. Echt witte sneeuw. Niet zoals in Helsinki, waar hij grijs is,’ zoals ze zegt. De stoel van kronkelberk is ontworpen door Rudi Merz uit Fiskars Village. Het kunstwerk aan de wand is Matias Karsikas’ La Fleur Éternelle van keramiek, glas en hout.
Op het bed ligt een dierenhuid en op de wand zitten tegels met asglazuur die Karin heeft gemaakt. De theepot is een werk van de in Amerika geboren Howard Smith (1928-2021), die ook in Fiskars Village heeft gewoond.
Net als de woonkamer en keuken heeft de badkamer een door Karin zelf gemaakte reliëfwand, hier met Vågspel-tegels (golvenspel) van steengoed. Het bad heeft een houten omkisting, à la het kozijn van het kleine, langwerpige raam.
Voor Karin is de slaapkamer de ruimte die het stilst is en waar ze het rustigst van wordt. De schommelstoel van wilgenhout is van Markku Kosonen. De marmeren buste stelt Karins moeder voor en is gemaakt door Eila Hiltunen. De robotkonijnlamp is een werk van Matias Karsikas. Het schilderij, dat Karin doet denken aan het uitzicht door het raam, is van haar grootouders geweest.
De vloervaas is een traditionele vaas uit Zuid-Korea, met intarsia en Celadon-glazuur. Het papieren werk aan de wand is van een Koreaanse kunstenaar.
